شیر پر چرب

امروزه با توجه به خطرات استفاده شیر خام و فرآورده‌های غیرپاستوریزه، در اکثر مناطق شهری و بعضا روستایی، شیر کارخانه‌ای استفاده می‌کنند. در کارخانه‌ها برای از بین بردن باکتری‌های مضر شیر، به آن حرارت می‌دهند. قبل از عمل پاستوریزه کردن شیر، ابتدا شیر را از دستگاهی می‌گذرانند تا چربی شیر را از آن بگیرند. سپس در مرحله تنظیم چربی شیر و با توجه به درصد‌های مختلف چربی محصول، دوباره مقداری از چربی گرفته شده را به شیر باز می‌گردانند. بعد از آن عمل همگن‌سازی و حرارت‌دهی شیر را انجام می‌دهند. معمولا مقدار چربی بازگردانده شده بین نیم تا ۳ درصد است که این درصدها محصول را به شیر پر چرب، نیم چرب و کم چرب تقسیم می‌کند. مصرف شیر پر چرب به‌ویژه برای کودکان و نوجوانان بسیار توصیه می‌شود. چرا که این افراد کالری زیادی می‌سوزانند و برای جبران آن نیاز به مصرف چربی دارند. همچنین برخی از ویتامین‌ها و اسید‌های مفید برای بدن، مثل امگا 3 و ویتامین‌های E، D وK محلول در چربی شیر هستند و با مصرف شیر پر چرب، می‌توان این مواد را به بدن رساند. بر روی برخی از شیرهای تولید شده در کارخانه‌ها، علاوه بر عمل پاستوریزاسیون، فرآیند استریل یا فرادما هم انجام می‌دهند. در عمل پاستوریزاسیون بیشتر میکروارگانیسم‌های بیماری‌زای شیر از بین می‌رود، ولی تعداد محدودی باقی می‌ماند که در طول زمان رشد می‌کنند. همچنین رشد باکتری‌های باقی مانده، در دمای یخچال کند است. برای همین شیر پاستوریزه را همیشه باید در دمای یخچال نگه‌داری کرد و در مدت نهایت یک هفته مصرف کرد. وقتی عمل فرادما روی شیر انجام شود، ماندگاری شیر بالا می‌رود و این محصول قبل از باز شدن حداقل به مدت شش ماه قابل نگهداری است.