طرز تهیه سیوِیی؛ یک دسر خوشمزه بلوچی

وقتی به بازار سنتی چابهار پا می‌گذارید، اولین بویی که به مشام‌تان می‌رسد، بوی ادویه‌های کاری و اولین طعمی که احساس می‌کنید، تندی است؛ اما من تجربه چشیدن مزه‌ای متفاوت و منحصر بفرد را در این خطه داشتم. در یکی از روزهای سفر که از بندر جاسک به سمت چابهار می‌رفتیم، بعد از رانندگی طولانی، شب را مهمان میترا خانم شدیم؛ همان شب بود که من با طعم خاص و شیرین یک دسر خوشمزه بلوچی آشنا شدم.

سیویی که در سایر شهرها با نام شعریه یا رشته قهوه‌ای هم شناخته شده، معمولا در خانه هر بلوچی پیدا می‌شود. خود بلوچ‌ها می‌گویند این دسر مسافری از پاکستان است و همه سیویی‌های موجود در مغازه‌ها از پاکستان آمده است. بلوچ‌های سن و سال‌دار می‌گویند در گذشته سیویی، صبحانه مخصوص عید قربان و عید فطر بوده، اما امروز عمومی‌تر شده و به عنوان عصرانه یا دسر، به همراه شام هم سرو می‌شود.

بعد از آن سفر متوجه شدم که با سیویی یا همان شعریه خوراکی‌های مختلفی درست می‌کنند. حلوای شعریه یا حلوا عربی و باقلوای عربی از جمله خوراکی‌هایی هاست که با این رشته‌های قهوه‌ای درست می‌شود.

پس از مزه کردن این دسر خوشمزه در چابهار، از میترا خانم خواستم تا طرز تهیه آن را برایم توضیح دهد.

دسر خوشمزه بلوچی، با روایتی متفاوت

در ادامه سفر به چابهار، یک روز هم مهمان اقامتگاه آقا حکیم در روستای نوبندیان شدم و برای او طعم جدیدی را که در چابهار چشیده بودم تعریف کردم. حکیم گفت سیویی را به شکل‌های مختلفی در بلوچستان درست می‌کنند؛ اگرچه به گفته او در منطقه آنها بیشتر به عنوان صبحانه و عصرانه به همراه شیرچای که یک نوشیدنی محبوب در آن منطقه است سرو می‌شود.

صبح فردای همان روز، حکیم در سینی صبحانه مفصلی که برایم آورد، یک بشقاب سیویی هم آورده بود که شکل ظاهری و طعم آن با چیزی که آن شب در خانه میترا خانم خورده بودم فرق داشت. این دسر از سیویی که طرز تهیه آن را برایتان گفتیم، ساده‌تر بود و چون با آب پخته شده بود و شیر و خامه نداشت، طعم رشته آن بیشتر به نظر می‌آمد. درواقع این مدل از سیویی نتیجه سرخ شدن رشته‌ها در روغن به همراه آب و شکر بود.

 ساده درست شدن این دسر، موجب شده که امروز سیویی خوراکی محبوب و رایجی در این منطقه به حساب بیاید. خلاصه مجموعه همه این ویژگی‌ها تشویقم کرد چند بسته از این رشته‌های قهوه‌ای را بخرم و با خودم به تهران بیاورم، تا به این ترتیب هربار که آن را درست می‌کنم خاطره بلوچستان را برای خودم زنده کنم.