کره حیوانی چیست ؟ – خاصیت، کالری، طبع و دیگر دانستنی ها

کره حیوانی چیست

برای چندین دهه، کره حیوانی به خاطر داشتن مقادیر زیادی چربی اشباع، اصلی‌ترین عامل بروز بیماری‌های قلبی به حساب آمده است. اما اکنون بسیاری از مردم به این نتیجه رسیده‌اند که کره حیوانی اتفاقا خوراکی سالمی است که صرفا باید اعتدال را در مصرف آن رعایت کرد. اما کره حیوانی چیست و چطور تهیه می‌شود؟ در ادامه مقاله به تمام سوالات شما راجع به این خوراکی جذاب پاسخ داده‌ایم.

کره حیوانی چیست ؟

کره از انواع لبنیات است که برای تهیه آن، شیر یا خامه را با سرعت بسیار زیاد تکان می‌دهند. این خوراکی جذاب را معمولا در سفره‌های صبحانه مردم سراسر جهان پیدا می‌کنید، اما می‌شود از آن به عنوان چاشنی نان، شیرینی، انواع سس و همینطور غذاهای سرخ کردنی استفاده کرد. به همین خاطر جای تعجب ندارد که کره حیوانی به یکی از پرمصرف‌ترین مواد لبنی جهان تبدیل شده است.

کره عمدتا از قطراتی از جنس آب و پروتئین شیر ساخته شده که با لایه‌ای از چربی پوشانده می‌شوند. رایج‌ترین نوع از کره حیوانی با شیر گاو تهیه می‌شود، اما می‌توان از شیر پستانداران دیگری مانند گوسفند، بز، بوفالو و غژگاو هم استفاده کرد. گاهی اوقات نمک، مواد طعم‌دهنده و مواد نگهدارنده را هم در کره پیدا می‌کنید. با عمل آوردن هرچه بیشتر کره نیز روغن حیوانی یا روغن کرمانشاهی به دست می‌آید که از جنس چربی خالص است.

کره حیوانی بعد از قرار گرفتن در یخچال شکل جامد خود را حفظ می‌کند، اما در دمای اتاق نرم‌تر شده و آسان‌تر روی نان پخش می‌شود. در دمای ۳۲ تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد هم باید منتظر ذوب شدن آن باشید. کره معمولا به رنگ سفید روشن است، اما می‌تواند به رنگ‌های زرد تیره یا سفید هم به دست‌تان برسد. رنگ کره معمولا به کیفیت غذای مصرفی حیوانات بستگی دارد، اما گاهی از اوقات از رنگ‌های خوراکی هم استفاده می‌شود.

کره حیوانی چیست

مشخصات و حقایق غذایی کره حیوانی چیست ؟

به عنوان ماده‌ای که عمدتا از چربی تشکیل شده، کره حیوانی مقادیر زیادی کالری وارد بدن می‌کند. یک قاشق غذاخوری کره حیوانی (معادل ۱۴ گرم) حاوی ۱۰۰ کالری است که با یک موز متوسط برابری می‌کند.

جدول حقایق غذایی ۱ قاشق غذاخوری (۱۴ گرم) کره حیوانی نمکی را در پایین مشاهده می‌کنید:

ماده غذاییمقدار
کالری۱۰۲
آب۱۶ درصد
پروتئین۰.۱۲ گرم
کربوهیدرات۰.۰۱ گرم
شکر۰.۰۱ گرم
فیبر۰
چربی کل۱۱.۵۲ گرم
چربی اشباع۷.۲۹ گرم
چربی تک‌اشباع‌نشده۲.۹۹ گرم
چربی چنداشباع‌نشده۰.۴۳ گرم
اسید چرب ترانس۰.۴۷ گرم

انواع کره حیوانی چیست ؟

با توجه به اینکه انواع کره را می‌شود با رنگ‌ها، طعم‌ها و کاربردهای مختلف در بازار پیدا کرد، بد نیست ببینیم هر یک چه ویژگی‌هایی دارد و در چه مواقعی به کار می‌آید.


کره بدون نمک

کره بدون نمک اندکی شیرین است و برای همین بهترین گزینه برای نان‌پزی و شیرینی‌پزی به حساب می‌آید. از آن‌جایی که خبری از نمک نیست، می‌توانید طعم خالص خامه زده‌شده را زیر زبان احساس کنید و کنترل بیشتری هم بر عطر و طعم شیرینی‌های خود خواهید داشت. شیرینی‌پزی یک علم است و باید از موادی مانند چربی، آب و نمک به مقادیر بسیار دقیق استفاده کرد.

  • رنگ: زرد کم‌رنگ
  • مزه: طعم خامه‌ای و اندک شیرین
  • کاربردها: تهیه کوکی، کیک، پنکیک، پودینگ نان و نان‌های غنی‌شده
کره بدون نمک

کره نمکی

برای تهیه این نوع کره، به هر ۱۱۰ گرم از آن، یک‌چهارم قاشق چای‌خوری نمک می‌زنند. اگرچه این مقدار بسیار اندک به نظر می‌رسد، اما طعم کره را به کلی عوض می‌کند. این نمک اضافه باعث می‌شود برخی غذاها طعمی بی‌نظیر پیدا کنند و از طرف دیگر، خود کره هم دوام بیشتری خواهد داشت.

  • رنگ: زرد کم‌رنگ
  • مزه: طعم ملایم خامه همراه با تیزی نمک
  • کاربردها: تفت دادن سبزیجات، تهیه سس پاستا، سس قارچ، سس کارامل یا خاگینه و مالیدن روی نان تست
کره حیوانی چیست

کره خامه‌ای شیرین

برای تهیه کره خامه‌ای شیرین دقیقا از همان چیزی استفاده می‌شود که انتظارش را دارید: خامه شیرین یا خامه پاستوریزه تازه. برخی از اوقات کره را با خامه ترش یا خامه پرورده تهیه می‌کنند و بنابراین طعمی کاملا متفاوت از کره خامه‌ای شیرین به دست می‌آید. این نوع از کره را نیز می‌شود در دو نوع بدون نمک و نمکی پیدا کرد، پس به اطلاعات درج شده روی بسته‌بندی محصولات دقت کنید.

  • رنگ: استخوانی
  • مزه: اندکی شیرین در حالت بی‌نمک، اندکی تیزرتر در حالت نمکی
  • کاربردها: تهیه مافین، کرپ، براونی و نان ذرت
کره خامه‌ای شیرین

کره پرورده

کره پرورده که «کره آرتیسان» هم نام دارد، به صورت کاملا دستی تهیه می‌شود. بعد از فرایند پاستوریزه‌سازی، باکتری‌هایی زنده را به خامه اضافه و صبر می‌کنند تا فرایند تخمیر آغاز شود. بنابراین روش تهیه کره پرورده آنقدرها متفاوت از روش تهیه ماست یا خامه ترش نیست و در آخر همان مزه ترش و اسیدی را به دست خواهید آورد.

  • رنگ: خامه‌ای
  • مزه: ترش و اسیدی
  • کاربردها: تهیه جلاتو، کیک قهوه، سوپ، ریزوتو و یا مالیدن روی نان تست
کره حیوانی چیست

کره تصفیه شده

در فرایند تصفیه کره، تکه‌های جامد شیر را از روی کره ذوب‌شده جدا می‌کنند و آب اضافی هم تبخیر می‌شود. زمانی که هر دو فرایند پشت سر گذاشته شود، کره چرب و خالصی گیرتان می‌آید که نقطه دود بالاتر و طعمی غنی‌تر دارد.

  • رنگ: زرد زعفرانی
  • مزه: ترکیبی از طعم برشتگی و طعم‌های آجیلی
  • کاربردها: سرخ کردن ماهی یا سبزیجات، تهیه سس هالندیز یا استفاده به عنوان دیپ برای غذاهای دریایی
کره تصفیه‌شده

کره طبیعی (ارگانیک)

کره طبیعی از شیر گاوهایی به دست می‌آید که فقط از علف عاری از آفت‌کش‌ها و کودهای غیرطبیعی تغذیه کرده‌اند. خود این گاوها هم به شکلی طبیعی پرورش پیدا می‌کنند و در هیچ مقطعی شاهد تزریق هورمون یا دستکاری نرخ رشد آن‌ها نیستیم.

  • رنگ: زرد کم‌رنگ
  • مزه: ترش، ملایم و اندکی شیرین
  • کاربرد: استفاده به جای کره بدون نمک در رژیم‌های غذایی ارگانیک
کره حیوانی چیست

کره سبک اروپایی

کره اروپایی را با مقدار چربی بیشتری تهیه می‌کنند و بنابراین باید منتظر رطوبت کمتر باشید. همین نسبت چربی به رطوبت باعث شده کره اروپایی بهترین گزینه برای تهیه شیرینی‌هایی به‌خصوص مانند کروسان، خمیر پای، بیسکوییت و یا انواع خوراکی‌های پف‌دار باشد.

  • رنگ: زرد طلایی
  • مزه: غنی، اندکی ترش اما خامه‌ای
  • کاربردها: تهیه کروسان، بروشه، شیرینی‌های پف‌دار، بیسکوییت، نان خامه‌ای، خمیر پای و اکلر
کره‌ی سبک اروپایی

مارگارین

مارگارین که به آن کره اسپرید هم می‌گویند، ترکیبی از کره حیوانی و روغن گیاهی است. با درآمیختن این دو چربی شاهد خوراکی بسیار نرم و روانی خواهیم بود که به خوبی روی نان یا هر غذا و شیرینی دیگری پخش می‌شود.

  • رنگ: زرد
  • مزه: خامه‌ای و روغنی
  • کاربردها: مالیدن روی نان تست، پنکیک، وافل، سبزیجات و یا ترکیب کردن با پوره سیب‌زمینی
مارگارین

کره زده‌شده

اگر بپرسید جالب‌ترین نوع از کره حیوانی چیست باید به کره زده‌شده اشاره کنیم که با گاز نیتروژن ترکیب می‌شود تا بافتی پف‌دار پیدا کند و به زیبایی روی نان پخش شود. ناگفته نماند که علت استفاده از گاز نیتروژن به جای هوای عادی این است که هوا منجر به اکسیداسیون کره می‌شود و سرعت فاسد شدن آن را بالا می‌برد.

  • رنگ: صدفی
  • مزه: ملایم، سبک و اندکی روغنی
  • کاربردها: مالیدن روی نان، وافل و پنکیک
کره‌ی زده‌شده

کره بز

کره بز مثل کره معمولی است، اما به جای شیر گاو، با شیر بز تهیه می‌شود. شیر بز به این معروف است که به ذائقه افراد حساس به لاکتوز سازگار است و طعمی عمیق‌تر به انواع خوراکی‌ها و غذاها می‌دهد.

  • رنگ: خامه‌ای
  • مزه: اندکی ترش و تیز، اما در مجموع خوش‌طعم
  • کاربردها: تهیه کوکی و مالیدن به سبزیجات
کره حیوانی چیست

روش تهیه کره حیوانی چیست و چگونه است؟

اگر به تهیه کره خانگی علاقه دارید، خبر خوب اینکه می‌توانید از خامه کره بگیرید. این کار آسان‌تر از چیزی است که احتمالا تصور می‌کنید و پیش‌نیاز به‌خصوصی هم ندارد. ضمنا به سه روش مختلف می‌شود این کار را انجام داد که هر سه را در ادامه آورده‌ایم.

برای تهیه کره چقدر خامه نیاز داریم؟ اگر از خامه ۳۶ درصد استفاده کنید و کره ۸۲ درصد بخواهید، باید به سراغ ۲.۵ برابر خامه بیشتر بروید. بنابراین اگر ۲۴۰ گرم کره می‌خواهید، کار را با ۶۰۰ گرم خامه شروع کنید.

پیش از اینکه فرایند کره‌گیری را شروع کنیم، لازم است بدانیم که خامه سنگین پیش از اینکه کره بدهد، چهار مرحله مختلف را پشت سر می‌گذارد:

  • کف کردن: وقتی شروع به زدن خامه می‌کنید، کف‌آلود می‌شود.
  • خامه زده شده: بعد از چند دقیقه، خامه‌ای زده‌شده و پف‌کرده گیرتان می‌آید.
  • وا رفتن: اگر تا به حال در زدن خامه سنگین زیاده‌روی کرده باشید، به خوبی می‌دانید که این ماده لبنی از نقطه‌ای به بعد وا می‌رود و دیگر سفت‌تر نمی‌شود. در این مرحله، دیگر خبری از خامه سنگین نیست، اما برای کره‌گیری در خانه باید همچنان به زدن آن ادامه دهید.
  • جامد شدن: در پایان، خامه به شکل جامد درمی‌آید و مایعی سفیدرنگ هم روی آن خواهد بود.

تهیه کره در ظرف شیشه‌ای

اگر می‌خواهید بدانید ساده‌ترین روش تهیه کره حیوانی چیست باید دستورالعملی که در پایین آورده‌ایم را خوب بخوانید. این کار نه‌تنها بسیار آسان است، بلکه شما را به اندکی تحرک هم وا می‌دارد. تمام آنچه برای این دستورالعمل نیاز دارید مقداری خامه سنگین و ظرفی شیشه‌ای با دری است که به خوبی چفت شود:

  • خامه سنگین را درون ظرف شیشه‌ای بریزید و در آن را محکم ببندید.
  • به مدت ۵ دقیقه، ظرف را با سرعت زیاد و بدون توقف تکان دهید. احتمالا در این مرحله لازم باشد که دست خود را عوض کنید یا از کسی دیگر کمک بگیرید. اما بسیار مهم است که از تکان دادن ظرف دست برندارید.
  • خامه ابتدا به شکل خامه زده‌شده درمی‌آید و بعد غلیظ‌تر می‌شود. اما وقتی صدای شلپ‌شلپ آب را درون ظرف شنیدید، کار دیگر تقریبا تمام است. چند بار دیگر ظرف را محکم تکان دهید و بعد، کره باید آماده باشد.
  • دلمه خامه را از درون ظرف بیرون بیاورید و از میان صافی عبور دهید. آنچه درون صافی می‌ماند کره است و مایعی که از آن جدا کرده‌اید هم آب‌دوغ نام دارد. آب‌دوغ را می‌شود به صورت جداگانه نگه داشت و از آن در تهیه مافین یا پنکیک کمک گرفت.
تهیه کره‌ی حیوانی در خانه
  • با مشت خود، کره‌ای که به تازگی گرفته‌اید را بالای صافی فشار دهید تا هم مایعات به صورت کامل جدا شوند و هم کره به شکل یک توپ درآید.
  • اندکی آب و یخ درون ظرفی متوسط بریزید و صبر کنید تا کاملا سرد شود. سپس توپ کره را درون آب یخ بگذارید تا هرگونه آب‌دوغ اضافه جدا شود. اگر آب واقعا کدر شد، لازم است این مرحله را دوباره تکرار کنید.
  • اگر دوست داشتید، اندکی نمک به کره خود اضافه کنید و آن را بکوبید. البته این مرحله کاملا سلیقه‌ای است. در حال حاضر کره‌ای بدون نمک دارید که برای نان‌پزی و شیرینی‌پزی معرکه است. اگر به آن نمک اضافه کنید، بیشتر مناسب مالیدن روی نان تست خواهد بود.

تهیه کره با همزن

همزن نیز ابزار دیگری است که به شما در تهیه کره کمک می‌کند و می‌توانید از همزن ایستاده یا همزن دستی الکتریکی استفاده کنید. سراغ هرکدام که رفتید، نیاز به ظرفی عمیق خواهید داشت و لازم است روی آن را تا جای ممکن بپوشانید تا خامه اندکی غلیظ شود.

  • خامه سنگین را درون ظرف همزن یا ظرفی عمیق بریزید.
  • با سرعت متوسط شروع به زدن خامه کنید. زمانی که خامه شروع به غلیظ شدن کرد، می‌توانید سرعت را بالاتر ببرید.
  • خامه ابتدا به خامه زده‌شده تبدیل می‌شود، سپس وا می‌رود و در نهایت شاهد جدا شدن مایع آب‌دوغ از کره خواهید بود. تمام این فرایند حدودا ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و وقتی کار تمام می‌شود، کره‌ای جامد خواهید داشت و مقداری مایع روی آن.
  • آب‌دوغ را از کره جامد جدا کنید. اگر مایل بودید، می‌توانید آن را برای استفاده در دستور پخت‌های دیگر نگه دارید.
کره حیوانی چیست
  • کره جامد را روی صافی بگذارید و بعد با مشت خود آن را بچلانید تا تمام مایعات باقی‌مانده جدا شود. می‌توانید از یک کف‌گیر پلاستیکی هم برای مالیدن کره روی صافی کمک بگیرید.
  • کره باقی‌مانده را به شکل توپ در بیاورید و سپس درون یک ظرف آب یخ بگذارید تا آب‌دوغ اضافه جدا شود. شاید لازم باشد این مرحله را آنقدر تکرار کنید تا آب تقریبا شفاف باقی بماند.
  • اگر دوست داشتید، اندکی نمک به کره خود بزنید یا آن را بدون نمک باقی نگه دارید تا برای تهیه نان و شیرینی مناسب باشد.

تهیه کره با مخلوط‌کن

تهیه کره با مخلوط‌کن فرق آنقدرها زیادی با همزن ندارد و صرفا قرار است از ابزاری متفاوت استفاده کنید. بنابراین اگر همزن ندارید یا نمی‌خواهید خودتان را به زحمت بیندازید، این روش بهترین گزینه خواهد بود:

  • خامه سنگین را درون پارچ مخلوط‌کن بریزید و در آن را بگذارید.
  • خامه را با سرعت بالا و به مدت ۵ تا ۷ دقیقه بزنید. اما در این مدت، لازم است گاهی مخلوط‌کن را متوقف کرده و خامه را از کناره‌های پارچ پاک کنید.
  • زمانی که خامه تبدیل به کره شد، در را بردارید و آب‌دوغ را درون ظرفی متوسط بریزید.
  • کره جامد را از مخلوط‌کن بیرون آورده و روی یک صافی مشبک بگذارید. بعد کره را در دست خود مشت کنید تا مایعات به صورت کامل از آن جدا شوند.
عبور دادن کره‌ی خانگی از صافی
  • کره را با دست خود به شکل یک توپ در بیاورید و سپس آن را درون ظرفی از آب یخ بگذارید تا آب‌دوغ باقی‌مانده هم جدا شود. زمانی کره ما آماده خواهد بود که آبی نسبتا شفاف داشته باشیم، بنابراین احتمالا لازم باشد چند بار آب را عوض کنید.
  • اگر مایل به تهیه کره نمکی بودید، نصف قاشق چایخوری نمک به کره اضافه کنید و آن را بکوبید.

نکته: اگر به مخلوط‌کن دسترسی ندارید، همین فرایند را می‌شود با دستگاه غذاساز هم پشت سر گذاشت.

اصلی‌ترین نگرانی‌ها پیرامون مصرف کره حیوانی چیست ؟

مثل هر خوراکی دیگری، اگر کره را در مقادیر متعادل مصرف کنید، نیازی نیست که نگران اثرات آن بر سلامتی خود باشید. اما مصرف کره در مقادیر زیاد نه‌تنها افزایش وزن را به همراه خواهد داشت، بلکه مشکلات متنوعی برای بدن به وجود می‌آورد. در ادامه برخی از اصلی‌ترین نگرانی‌های مربوط به مصرف کره حیوانی را بررسی می‌کنیم.

کره حیوانی چیست
  • حساسیت به شیر: اگرچه کره حیوانی مقادیر بسیار کمی پروتئین دارد، اما همچنان می‌تواند باعث بروز واکنش آلرژیک در افراد حساس شود. بنابراین آن‌هایی که به شیر حساسیت دارند یا اصلا نباید کره حیوانی بخورند و یا در مصرف آن دقت کنند.
  • عدم تحمل لاکتوز: کره حاوی مقادیر نسبتا کمی از لاکتوز است و بنابراین مصرف مقادیر متوسطی از آن برای افرادی که از عدم تحمل لاکتور رنج می‌برند، دردسرساز نخواهد بود.
  • سلامت قلب: بیماری‌های قبلی یکی از اصلی‌ترین علل مرگ‌ومیر در جوامع مدرن به حساب می‌آیند. ارتباط میان چربی‌های اشباع و بیماری‌های قلبی هم یکی از بحث‌برانگیز سوژه‌های علم پزشکی در چند دهه اخیر بوده است. مصرف زیاد چربی اشباع می‌تواند سطح کلسترول LDL (معروف به کلسترول بد خون) را بالا ببرد که خود از عوامل افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی است. اما برخی منتقدان می‌گویند چربی اشباع، حاوی آن نوع به‌خصوص از LDL (به نام sdLDL) نیست که می‌تواند تهدیدهای جانی به همراه آورد. در هر صورت اما در اکثر دستورالعمل‌های رژیم غذایی آمده که باید از مصرف مقادیر زیاد چربی اشباع خودداری کرد.

انواع چربی موجود در کره حیوانی چیست ؟

کره حیوانی از ۸۰ درصد چربی تشکیل شده و باقی آن عمدتا از جنس آب است. در واقع می‌توان کره را بخش‌های چرب شیر به حساب آورد که از پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها جدا شده‌اند. از میان مواد لبنی گوناگون، کره پیچیده‌ترین چربی‌ها را دارد و حاوی بیش از ۴۰۰ نوع اسید چرب مختلف است.

میزان اسیدهای چرب اشباع در این خوراکی بسیار بالاست (حدود ۷۰ درصد) و شاهد مقادیر قابل توجهی از اسیدهای چرب تک‌اشباع‌نشده (حدود ۲۵ درصد) نیز هستیم. از دیگر مواد چرب موجود در کره حیوانی می‌شود به کلسترول و فسفولیپیدها نیز اشاره کرد.

انواع چربی در کره حیوانی چیست

اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاه

حدود ۱۱ درصد از چربی‌های اشباع موجود در کره حیوانی از نوع اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاه هستند که رایج‌ترین مورد در میان آن‌ها «بوتیریک» نام دارد. بوتیریک اسید یکی از ترکیب‌های منحصر به فردی است که فقط در چربی شیر برخی حیوانات مانند گاوها، گوسفندها و بزها پیدا می‌شود.

یکی از فرم‌های بوتیریک اسید، «بوتیریت» نام دارد که به کاهش التهاب در سیستم گوارشی کمک می‌کند و ضمنا از آن برای درمان بیماری کرون کمک می‌گیرند.

چربی‌های ترانس لبنی

برخلاف چربی ترانس موجود در خوراکی‌های فرآوری‌شده، چربی‌های ترانس لبنی کاملا سالم به حساب می‌آیند. کره غنی‌ترین منبع چربی‌های ترانس لبنی است و رایج‌ترین نوع از این چربی هم CLA نام دارد. محققان می‌گویند CLA مزایای مختلفی برای سلامت بدن به همراه می‌آورد. برای مثال آزمایش‌های حیوانی نشان داده‌اند که CLA می‌تواند از شما در برابر برخی سرطان‌ها محافظت و فرایند کاهش وزن را تسهیل کند.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

کره حیوانی منبعی غنی از انواع ویتامین‌ها به حساب می‌آید، خصوصا ویتامین‌های محلول در چربی:

  • ویتامین A: این ویتامین را بیشتر از هر ویتامین دیگری در کره حیوانی پیدا می‌کنید. یک قاشق غذاخوری کره (۱۴ گرم) حدود ۱۱ درصد از نیاز روزانه شما به ویتامین A را برطرف می‌کند.
  • ویتامین D: این ویتامین را هم می‌شود در مقادیر خوبی در کره حیوانی پیدا کرد.
  • ویتامین E: این ویتامین که آنتی‌اکسیدانی قدرتمند است را عمدتا در غذاهای چرب پیدا خواهید کرد.
  • ویتامین B12: «کوبالامین» یا همان ویتامین B12 را می‌شود در غذاهای حیوانی یا باکتریال پیدا کرد، مثلا تخم مرغ، گوشت، محصولات تخمیری و لبنی.
  • ویتامین K2: نوعی از ویتامین K که می‌تواند از شما در برابر بیماری‌های قلبی و پوکی استخوان مراقبت کند.

البته باید در نظر داشت که کره آنقدرها در تامین ویتامین‌هایی که به صورت روزانه نیاز دارید موثر نیست، زیرا معمولا در مقادیر کم مصرف می‌شود.

فرق کره حیوانی سفید با کره زرد چیست؟

تفاوت کره زردرنگ با کره سفیدرنگ در مقدار «بتا-کاروتین» موجود در هرکدام است. گاوهایی که از علف تغذیه می‌کنند معمولا بتا-کاروتین بیشتری دارند و بنابراین کره‌ای زردتر می‌دهند. از طرف دیگر، گاوهایی که یونجه خشک و غلات می‌خورند سطح بتا-کاروتین پایین‌تر داشته و کره‌ای سفید می‌دهند.

آیا کره فاسد می‌شود؟

کره بدون نمک را باید حداکثر به مدت شش ساعت در دمای اتاق نگه داشت. از طرف دیگر، کره نمکی می‌تواند برای چند روز در دمای اتاق دوام بیاورد. اگر کره بدون نمک را در یخچال نگه دارید، برای بیش از یک ماه سالم می‌ماند و این مدت‌زمان برای کره نمکی به چندین ماه می‌رسد.

خواص سیاه دانه که باید بدانید – ۱۶ خاصیت + نحوه و مقدار مصرف

خواص سیاه دانه

سیاه دانه از آن دسته دانه‌های مفیدی است که می‌‌توانید در مصرف روزانه خود بگنجانید و از مزایای بی‌شمارش بهره‌مند شوید. دانه‌ای کوچک که خصوصا در ترکیب با عسل، کره یا پنیر فتا برای مصرف در وعده صبحانه یا به صورت پاشیده شده روی خمیر نان و برخی غذاها مثل بورک و پیراشکی توصیه می‌شود. اگر تابه‌حال از فواید این دانه‌های پرخاصیت غافل بوده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم با این مطلب همراه شوید، چراکه قرار است از خواص سیاه دانه و مزایای آن برای سلامتی بگوییم.

سیاه دانه چیست؟

سیاه دانه بیش از اینکه یک دانه خوراکی باشد، نوعی گیاه دارویی است که بومی شرق مدیترانه، شمال آفریقا، جنوب غربی آسیا و شبه‌قاره هند محسوب می‌شود. به دلیل فواید زیاد سیاهدانه برای سلامتی، آن را داروی شفاهنده و دانه بهشتی می‌دانند و قرن‌هاست که در طب سنتی کاربرد دارد. همچنین نشانه‌هایی از این دانه، در مقبره فرعون مصر هم پیدا شده که نشان می‌دهد سیاه‌دانه در مصر باستان هم مورد استفاده بوده است. برخی از کارشناسان معتقدند که دلیل این اتفاق، به خاطر خواص ضدباکتریایی سیاه دانه است که موجب شده تا مصریان باستان از آن در فرآیند مومیایی کردن اجساد استفاده کنند.

همچنین از این گیاه در بسیاری از کشورهای عربی و قاره‌های آسیا، آفریقا و بخش‌هایی از اروپا، برای پیشگیری و درمان بیماری‌ها استفاده می‌شود.

امروزه سیاه دانه در شکل‌های مختلف، از دانه گرفته تا اسانس و روغن و پودر به فروش می‌رسد که بر اساس نیاز و مورد استفاده خودتان می‌توانید هریک از این انواع را خریداری کرده و از خواص آن بهره‌مند شوید.

خواص سیاه دانه

داشت و روش‌های مختلف برداشت دانه‌های آن، تفاوت داشته باشد. توجه داشته باشید که خواص گفته شده صرفا جنبه آموزشی دارند و برای استفاده پزشکی یا دارویی از آن حتما باید با پزشک خود مشورت کنید. با این حال نتایج یک تحقیق صورت گرفته، نشان داده است که سیاهدانه‌ای که در بنگلادش کشت می‌شود شامل ویژگی‌های زیر است:

  • ۴۵ درصد چربی
  • ۲۰ درصد کربوهیدرات
  • ۲۰ درصد پروتئین

همچنین این دانه‌ها شامل پتاسیم، فسفر، کلسیم و منیزیم هم هستند، اما مقدار آن‌ها مشخص نشده است. مطالعه دیگری پیشنهاد کرده که دانه های سیاه‌دانه می‌توانند حاوی مقادیری از ویتامین‌های آ، ای، سی و بخشی از خانواده ویتامین‌های ب باشند.

هرچند اطلاعات در این زمینه کم است، در عوض در خصوص مقادیر آنتی‌اکسیدانی و دیگر فواید این گیاه، بسیار تحقیق شده است. همچنین به نظر می‌رسد سیاهدانه حاوی آلکالوئیدها و فیتواسترول‌ها، دو نوع ترکیب گیاهی مفید با خواص طبیعی کاهش کلسترول باشد.

در ادامه، به ۱۵ مورد از خواص سیاه دانه برای سلامتی اشاره می‌کنیم و هریک را به اختصار توضیح می‌دهیم.

۱. سرشار از آنتی‌اکسیدان

آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که رادیکال‌های آزاد مضر را خنثی می‌کنند و از آسیب اکسیداتیو به سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند تأثیر قدرتمندی بر سلامت انسان و پیشگیری از بیماری‌های مختلف داشته باشند. در واقع، برخی از منابع معتبر نشان می‌دهد که آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است بدن را در برابر چندین نوع بیماری مزمن از جمله سرطان، دیابت، بیماری قلبی و چاقی محافظت کنند.

۲. کمک به کاهش کلسترول و فشار خون

فشار خون بالا و افزایش سطح کلسترول، از عوامل خطر مهم در بروز بیماری‌های قلبی هستند و به نظر می‌رسد که سیاه دانه ممکن است به کاهش هر دو کمک کند. کلسترول یک ماده چربی‌مانند است که در سراسر بدن شما یافت می‌شود. علی‌رغم اینکه به مقداری کلسترول نیاز دارید، مقادیر زیاد آن می‌تواند در خون شما جمع شود و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد. مطالعات ثابت کرده که سیاه دانه به طور ویژه در کاهش کلسترول موثر است.

۳. خواص ضدسرطانی

همان‌طور که اشاره کردیم، سیاه دانه سرشار از آنتی‌اکسیدان است؛ ترکیبی شیمیایی که به خنثی کردن رادیکال‌های آزاد مضری که ممکن است موجب ایجاد بیماری‌هایی مانند سرطان شوند، کمک می‌کند. مطالعات، نتایج چشمگیری را در مورد اثرات ضد سرطانی بالقوه سیاه دانه و تیموکینون -ترکیب فعال موجود در آن- به دست آورده‌اند. به عنوان مثال، مطالعه یک منبع مورد اعتماد نشان داد که تیموکینون باعث مرگ سلولی در سلول‌های سرطانی خون می‌شود. مطالعه دیگر به این نتیجه رسید که عصاره سیاه دانه به غیرفعال کردن سلول‌های سرطانی سینه کمک می‌کند.

سیاه دانه و اجزای آن ممکن است در برابر چندین نوع سرطان دیگر از جمله سرطان پانکراس، ریه، دهانه رحم، پروستات، پوست و سرطان روده بزرگ نیز موثر باشند.

۴. ساختار ضدباکتریایی

باکتری‌ها مسئول طیف وسیعی از عفونت‌های خطرناک، از عفونت گوش تا ذات‌الریه هستند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که سیاه دانه می‌تواند خواص ضدباکتریایی داشته باشد و در مبارزه با گونه‌های خاصی از باکتری‌ها موثر باشد. مطالعه دیگری، سیاه دانه را به صورت موضعی بر روی نوزادان مبتلا به عفونت پوستی خاصی اعمال کرد و دریافت که این دانه، به اندازه یک آنتی‌بیوتیک استاندارد مورد استفاده برای درمان عفونت‌های باکتریایی موثر است.

۵. کمک به کاهش التهاب

در بیشتر موارد، التهاب یک پاسخ ایمنی طبیعی است که به محافظت از بدن در برابر آسیب و عفونت کمک می‌کند. از سوی دیگر، اعتقاد بر این است که التهاب مزمن نشانه اولیه انواع بیماری‌ها مانند سرطان، دیابت و بیماری‌های قلبی است. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که سیاه دانه ممکن است اثرات ضد التهابی قوی در بدن داشته باشد. در یک مطالعه بر روی ۴۲ فرد مبتلا به روماتیسم مفصلی، مصرف دوز مشخصی روغن سیاه دانه به مدت هشت هفته، نشانه‌های التهاب را کاهش داد.

همچنین در یک مطالعه دیگر، زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی که دوز مشخصی روغن سیاه دانه را به مدت ۲ ماه در روز مصرف کردند، نشانه‌های کمتری از التهاب داشتند و مفاصل متورم کمتری را نسبت به کسانی که دارونما مصرف کردند، گزارش کردند.

خواص سیاهدانه

۶. تقویت سیستم ایمنی بدن

مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان می‌دهد که عصاره‌های ساخته شده از این گیاه ممکن است فعالیت گلبول‌های سفید خون را که با عفونت‌ها و بیماری‌ها مبارزه می‌کنند، تحریک کند. تحقیقی در مقیاس کم در کودکان مبتلا به اختلال خونی ارثی، نتایج مشابهی را نشان داد. استفاده از سیاه‌دانه، به طور قابل توجهی باعث بهبود تعداد گلبول‌های سفید خون و کاهش اثرات بیماری شد. البته تمامی این موارد و سایر آزمایش‌های گفته شده، تحت شرایط کنترل شده انجام گرفتند و بنابراین، انجام آن بدون مشورت پزشک، به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

همچنین در مطالعه‌ای که در بالا ذکر شد، در زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی، آن‌هایی که روزانه روغن سیاه دانه مصرف می‌کردند، پس از ۲ ماه به طور قابل توجهی سطوح گلبول‌های سفید خون بیشتری نسبت به گروه دارونما داشتند.

۷. محافظت از کبد

کبد یک اندام فوق‌العاده مهم است که سموم را حذف می‌کند، داروها را دریافت می‌کند، مواد مغذی را فراوری می‌کند و پروتئین‌ها و مواد شیمیایی تولید می‌کند که برای سلامت انسان حیاتی هستند. چندین مطالعه امیدوارکننده روی حیوانات نشان داده‌اند که سیاه دانه به محافظت از کبد در برابر آسیب و بیماری کمک می‌کند.

۸. تنظیم قند خون

قند خون بالا می‌تواند علائم منفی بسیاری از جمله افزایش تشنگی، کاهش وزن ناخواسته، خستگی و مشکل در تمرکز را ایجاد کند. قند خون بالا اگر در درازمدت کنترل نشود، می‌تواند منجر به عواقب جدی‌تری مانند آسیب‌های عصبی، تغییر در بینایی و کندی بهبود زخم شود. برخی شواهد نشان می‌دهند که سیاه دانه می‌تواند به ثابت نگه داشتن قند خون و در نتیجه جلوگیری از عوارض جانبی خطرناک آن کمک کند.

۹. جلوگیری از زخم معده

زخم معده زمانی ایجاد می‌شود که اسیدهای معده، لایه مخاط محافظتی معده را از بین ببرند. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که سیاه دانه می‌تواند به حفظ پوشش معده و جلوگیری از تشکیل زخم در آن کمک کند. در یک مطالعه حیوانی، ۲۰ موش صحرایی مبتلا به زخم معده، با استفاده از سیاه دانه درمان شدند.

۱۰. سهولت در اضافه کردن آن به وعده‌های روزانه

راه‌های مختلفی برای اضافه کردن سیاه دانه به رژیم غذایی شما وجود دارد. این دانه مفید، اغلب در غذاهای خاورمیانه و جنوب آسیا پیدا می‌شود. می‌توانید سیاه دانه‌ها را برشته و سپس آسیاب کرده یا به طور کامل استفاده کنید. یا آن‌ها را به خمیر نان اضافه کرده یا به صورت خام یا در ترکیب با عسل بخورید. سیاه دانه‌ها را همچنین می‌توان به صبحانه با بلغور جو دوسر، انواع اسموتی مثل اسموتی پروتئینی موز و توت فرنگی یا ماست اضافه کرد.

علاوه بر این، گاهی اوقات روغن سیاه دانه را رقیق کرده و به صورت موضعی به عنوان یک درمان طبیعی استفاده می‌کنند. گفته می‌شود روغن سیاه دانه رشد مو را افزایش می‌دهد، التهاب را کاهش می‌دهد و برخی بیماری‌های پوستی را درمان می‌کند.

سایر خواص سیاه دانه

تا اینجا، ۱۰ مورد از خواص سیاه دانه را بررسی کردیم. از دیگر فواید سیاه دانه می‌توان به فهرست زیر اشاره کرد.

  • ۱۱. کمک به باروری مردان: طبق تحقیقات صورت گرفته، مصرف خوراکی روغن سیاه دانه تعداد اسپرم و سرعت حرکت آن را در مردان افزایش می‌دهد.
  • ۱۲. کمک به بهبود آسم: مصرف خوراکی سیاه دانه همراه با داروهای آسم می‌تواند سرفه، خس‌خس سینه و عملکرد ریه را در برخی از افراد مبتلا به آسم بهبود ببخشد.
  • ۱۳. کمک به بهبود عملکرد کلیه در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه و تاثیر در حل کردن سنگ کلیه
  • ۱۴. کمک به درمان تب یونجهمصرف روزانه روغن سیاه دانه به صورت خوراکی ممکن است علائم آلرژی را در افراد مبتلا به تب یونجه بهبود ببخشد.
  • ۱۵. بهبود صرعتحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف خوراکی عصاره سیاه دانه هر هشت ساعت به مدت چهار هفته، ممکن است تعداد حملات تشنج را در کودکان مبتلا به صرع کاهش دهد.
  • ۱۶. تسکین علائم مربوط به ترک مواد مخدرتحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف خوراکی عصاره سیاه دانه سه بار در روز با دوز مشخص ممکن است علائم ترک مواد افیونی را کاهش دهد.

موارد منع مصرف سیاه دانه

درحالی‌که سیاه دانه با فواید بسیاری برای سلامتی همراه بوده و به طور کلی زمانی که به عنوان ادویه یا چاشنی استفاده می‌شود بی‌خطر است، مصرف مکمل یا روغن آن ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، گزارش‌هایی از درماتیت تماسی پس از استفاده از روغن سیاه دانه روی پوست گزارش شده است. اگر قصد استفاده موضعی از این دانه را دارید، ابتدا یک قطره از آن را روی پوست دست خود امتحان کنید تا مطمئن شوید که واکنش نامطلوبی ایجاد نمی‌کند.

علاوه بر این، برخی از آزمایش‌ها دریافته‌اند که سیاه‌دانه و اجزای آن ممکن است بر لخته شدن خون تأثیر بگذارند. اگر برای لخته شدن خون دارو مصرف می‌کنید، قبل از مصرف مکمل‌های حاوی سیاه دانه حتما با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین درحالی‌که برخی از مطالعات حیوانی دریافته‌اند که سیاه دانه را می‌توان به طور ایمن در طور دوران بارداری مصرف کرد، نتایج یک تحقیق حیوانی نشان داده که در صورت استفاده در مقادیر زیاد، این روغن می‌تواند انقباضات رحمی را کاهش داده یا متوقف کند. اگر باردار هستید، حتماً در حد اعتدال از آن استفاده کنید و در صورت داشتن هر گونه نگرانی با پزشک خود مشورت کنید.

ترکیب سیاه دانه و عسل

حالا که با خواص این دانه‌های مفید و پرخاصیت آشنا شده‌ایم، بهتر است بهترین روش استفاده از آن را معرفی کنیم. ترکیب سیاه دانه و عسل یکی از مفیدترین راه‌های استفاده از این دانه‌هاست که خاصیت انرژی‌بخشی دارد.

برای تهیه این معجون، عسل و سیاه دانه را به نسبت ۳ به ۱ باهم ترکیب کنید. یعنی به ازای هر ۳ قاشق غذاخوری عسل، یک قاشق سیاه دانه نیم‌کوب شده اضافه کرده و باهم ترکیب کنید. این معجون را می‌توانید در یک ظرف دردار مثل شیشه مربا ریخته و از آن نگهداری کنید.

سوالات متداول درباره خواص سیاه دانه و نحوه استفاده از آن

در این مطلب خواص سیاه دانه را مورد بررسی قرار دادیم و از ارزش تغذیه‌ای و همچنین فواید آن در رژیم غذایی سخن گفتیم. در ادامه، به برخی از سوالات متداول در خصوص خواص سیاهدانه اشاره می‌کنیم.

خواص سیاه دانه برای مردان چیست؟

گفته شده سیاه دانه به افزایش میزان تستوسترون در مردان کمک کرده و در نتیجه، میل و قوای جنسی مردانه را افزایش می‌دهد. همچنین مصرف سیاهدانه در ترکیب با عسل، حرکت و تعداد اسپرم‌ها را بیشتر می‌کند.

خواص روغن سیاه دانه برای مو چیست؟

بسیاری از آرایشگران، پس از رنگ کردن موی زنان و به ویژه انجام دکلره روی موها، استفاده از روغن سیاه دانه را برای حفظ سلامت مو و تقویت آن توصیه می‌کنند. سیاه دانه پوست کف سر را تقویت کرده و با افزایش جریان خون در سر، موجب رشد بیشتر موها می‌شود. توصیه می‌شود روغن سیاه دانه را هفته‌ای ۲ تا ۳ مرتبه به موها زده و ماساژ بدهید، سپس بعد از گذشت ۳۰ دقیقه به حمام رفته و با یک شامپوی ملایم بشویید.

چه کسانی نباید سیاه دانه بخورند؟

توصیه می‌شود افراد مبتلا به آلرژی‌های پوستی و همچنین زنان باردار، قبل از استفاده از سیاه دانه حتما با پزشک خود مشورت کنند.

مقدار مصرف سیاه دانه در روز چقدر است؟

هر ماده غذایی مفیدی چنانچه بیشتر از حد مجاز مورد استفاده قرار بگیرد، می‌تواند عوارض سوء داشته و به بدن آسیب برساند. سیاه دانه هم از این قائده جدا نیست. بهتر است میزان مصرف سیاه دانه در هر روز، از ۱ تا ۲ گرم (۱ تا ۲ قاشق چای‌خوری) بیشتر نشود.

خواص هسته زردآلو که باید بدانید – ۵ فایده ویژه و خاص

خواص هسته زردآلو

هسته زردآلو قسمتی از این میوه خوشمزه است که معمولا توسط اکثر مردم در زمان مصرف نادیده گرفته می‌شود. اما این هسته کوچکِ ارزشمند دارای خواص و فواید قابل‌توجهی است که ارزش استفاده و مصرف آن را افزایش می‌دهد. در این مقاله و در تکمیل مقاله خواص زردآلو به معرفی برخی از خواص مفید هسته زردآلو برای سلامتی و روش‌های مختلف استفاده از آن خواهیم پرداخت.

مواد مغذی دانه زردآلو

هسته زردآلو به دلیل ارزش غذایی و دارویی صدها سال است که مصرف می‌شود و دانه زردآلو حاوی مواد مغذی زیر است:

  • آمیگدالین (ویتامین B17)
  • ویتامین‌های A و C
  • ویتامین E
  • اسید پانگامیک (ویتامین B15)
  • اسیدهای چرب ضروری (اولئیک، لینولئیک، امگا-۶ و امگا-۳)
  • کربوهیدرات‌ها
  • فیبر رژیمی
  • پروتئین
  • کلسیم
  • آهن

خواص هسته زردآلو: سرمایه‌های پنهانی این میوه ارزشمند

اگرچه در مورد هسته زردآلو در علم پزشکی نتایج دقیقی بیان نشده است اما در کل دانه این میوه هم مثل خود این میوه خوب است فقط مسئله مهم این است که به میزان مناسب مصرف شود و در مصرفش هیچ‌گونه افراطی نباشد. اما خواص هسته زردآلو چیست؟

۱- ممکن است خواص ضد سرطانی داشته باشد

هسته زردآلو سرشار از آنتی اکسیدان است که از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند و مطالعات نشان داده‌اند که دانه‌های زردآلو دارای خواص ضدالتهابی هستند.

علاوه بر این، یکی از مواد مغذی شناخته شده برای پیشگیری از سرطان، ویتامین B17 است که در دانه‌های زردآلو به وفور یافت می‌شود. برخی از مردم بر این باورند که دانه‌های زردآلو به از بین بردن سلول‌های سرطانی به محض شکل‌گیری کمک می‌کند.

البته مطالعات نشان می‌دهد که ترکیبات موجود در این دانه‌ها علاوه بر تخریب سلول‌های بدخیم می‌تواند به بدن آسیب برساند، بنابراین استفاده از دانه زردآلو برای سرطان بدون مشورت با پزشک توصیه نمی‌شود.

۲- سلامت قلب را تقویت می‌کند

اگرچه آمیگدالین در مورد دانه‌های زردآلو بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند، اسید پانگامیک یکی دیگر از ترکیبات منحصربه‌فرد موجود در این دانه‌ها است که با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

اسید پانگامیک با کاهش استرس بر روی سیستم قلبی عروقی، به ویژه در مورد بیماری ایسکمیک قلبی مرتبط است. برخی از مطالعات همچنین گزارش داده‌اند که مصرف مقادیر کمی از دانه‌های زردآلو به طور منظم می‌تواند فشار خون را کاهش دهد، بنابراین خطر تصلب شرایین، حملات قلبی و سکته را کاهش می‌دهد.

۳- برای سلامت تنفسی مفید است

شواهد قابل‌توجهی وجود دارد که نشان می‌دهد دانه‌های زردآلو با سلامت تنفسی بهتر مرتبط هستند، چون می‌توانند مخاط و بلغم را در دستگاه تنفسی از بین ببرند.

مواد فعال موجود در دانه‌های زردآلو به‌عنوان خلط‌آور عمل می‌کنند و بدن را نسبت به آلرژن‌ها کمتر حساس می‌کنند که این می‌تواند شدت حملات آسم و التهاب گلو را کاهش دهد.

۴- سلامت دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد

هسته زردآلو سرشار از چربی‌های سالم و همچنین پروتئین و فیبر است، ترکیبی که باعث سیری می‌شود.

علاوه بر این، دانه‌های زردآلو حاوی ۵ درصد فیبر در هر دانه است و فیبر با کمک به حذف سموم، دستگاه گوارش را تمیز می‌کند. فیبر غذایی می‌تواند حرکات پریستالتیک روده را افزایش دهد و در نتیجه حرکات روده منظم‌تر و علائمی مانند یبوست، نفخ، گرفتگی عضلات و اسهال کاهش یابد. فیبر غذایی همچنین می‌تواند به جذب مواد مغذی در روده کمک کند.

۵- برای سلامت پوست مفید است

دانه‌های زردآلو دارای خواص لایه‌برداری ملایمی است که می‌تواند به حذف سلول‌های مرده پوست از روی پوست شما کمک کند.

روغن هسته زردآلو سرشار از اسیدهای چرب ضروری (اولئیک و لینولئیک) و ویتامین‌های A و E است که می‌تواند پوست خشک را مرطوب و تغذیه کند. معمولا در لوازم آرایشی، به ویژه کرم‌ها، صابون‌ها و لوسیون‌های پوست استفاده می‌شود.

همچنین می‌توانید پودر دانه‌های زردآلو را با روغن زیتون مخلوط کرده و به پوست بمالید. این روغن به سرعت جذب می‌شود و هیچ گونه چربی روی پوست باقی نمی‌گذارد. در نتیجه، به عنوان روغن ماساژ و حمام آفتاب محبوب است.

خواص هسته زردآلو در طب سنتی

یکی از نکات مهمی که در مورد زردآلو قابل تامل است این است که مصرف و خوردن هسته زردآلو در طب سنتی هم توصیه شده است و در طب سنتی از هسته زردآلو به عنوان یک ماده موثر برای کاهش التهاب، رفع مشکلات تنفسی و سلامت دستگاه گوارش یاد می‌شود. همچنین در طب سنتی گفته می‌شود که طبع هسته زردآلو برخلاف طبع زردآلو گرم و تر است.

مضرات هسته زردآلو

مضرات هسته زردآلو

سختی و خطر خفگی: هسته زردآلو دارای سطحی خاردار است که می‌تواند به گلو و حنجره آسیب بزند. از این رو، اگر هسته زردآلو به طور کامل از پوست هسته جدا نشده باشد، مصرف آن می‌تواند باعث خطر خفگی شود.

محتوای سیانید: هسته زردآلو حاوی مقادیر کمی سیانید (سم قوی) است که به صورت طبیعی در آن وجود دارد. در صورت مصرف مقدار زیادی هسته‌ها، سیانید می‌تواند به بدن وارد شود و مسمومیتی ایجاد کند. اما معمولا مقدار سیانید در هسته زردآلو بسیار کم است و مصرف معمول آن به طور معمول مضر نیست.

نکته مهم در مصرف هسته زردآلو این است که هسته زردآلو تلخ مناسب مصرف نیست مگر این که تلخی آن گرفته شود و آن وقت هم نباید زیاد مصرف شود.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه برای مصرف هسته زردآلو

در صورت مصرف خوراکی: روغن خالص هسته زردآلو به عنوان طعم دهنده در غذا استفاده می‌شود. هسته زردآلو هم گاهی مصرف می‌شود، اما روزانه نباید بیش از ۲ هسته زردآلو کوچک یا نیمی از یک هسته زردآلو درشت مصرف شود. مصرف مقادیر بیشتر احتمالا ناامن است. هسته زردآلو حاوی آمیگدالین است. بدن این ماده شیمیایی را به سیانید تبدیل می‌کند که می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله تشنج و مرگ ایجاد کند.

اطلاعات قابل اعتماد کافی برای دانستن این‌که آیا روغن هسته زردآلو خالص نشده یا بکر بی‌خطر است وجود ندارد. روغن هسته زردآلو ضعیف یا نیمه فرآوری شده ممکن است حاوی سیانید باشد.

هنگامی که روی پوست استفاده می‌شود: روغن هسته زردآلو خالص احتمالا بی‌خطر است اما اطلاعات قابل اعتماد کافی برای دانستن این‌که آیا روغن هسته زردآلو خالص نشده یا بکر بی‌خطر است وجود ندارد.

بارداری و شیردهی: هسته زردآلو به دلیل محتوای سیانید که در آن وجود دارد، احتمالا برای استفاده در دوران بارداری یا شیردهی خطرناک است. پس از استفاده آن در بارداری خودداری کنید.

کودکان: احتمالا مصرف هسته کامل زردآلو برای کودکان خطرناک است. هسته زردآلو حاوی سیانید است و حتی نصف یک هسته زردآلو می‌تواند عوارض جانبی جدی در کودکان کوچک ایجاد کند.

مقدار مصرف هسته زردآلو برای سلامت

به دلیل خطرات مربوط به مصرف بیش از حد هسته زردآلو، بهتر است مقدار مصرف آن محدود شود. مصرف چند تا چندین هسته زردآلو در روز برای بزرگسالان به طور معمول ایمن است. اما برای کودکان و نوجوانان، توصیه می‌شود مصرف هسته زردآلو را محدود کرده و به همراه نظارت بزرگترها انجام دهند.

اگر هسته زردآلو خوردیم چه کنیم؟

در صورتی که به هسته زردآلو حساسیت نداشته باشید خوردن یک هسته زردآلو خوب است اما بهتر است از مصرف زیاد آن خودداری کنید.

برای گرفتن تلخی هسته زردآلو چه باید کرد؟

برای گرفتن تلخی هسته زردالو باید هسته را به مدت ۱۵ روز در آب و نمک بخیسانید و هر روز آب را عوض کنید و در نهایت آن را به مدت چندین روز بجوشانید تا تلخی گرفته شود.

طبع هسته زردآلو چیست؟

طبع هسته زردآلو گرم و تر است.

کالری نون خامه ای چقدر است؟‌ – نون خامه ای بزرگ، متوسط و کوچک

کالری نون خامه ای

نون خامه‌ای که در ایران برخی آن را به عنوان نارنجک می‌شناسند، یکی از انواع محبوب شیرینی‌ها است که به دلیل طعم لذیذ و بافت مخملی‌اش، در بسیاری از مناطق جهان به شکل‌های مختلف مصرف می‌شود و ما در کتاب کاله طرز تهیه نون خامه‌ای را بارها به شکل‌های مختلف بررسی کردیم. اما نکته مهم این است که این نوع شیرینی با داشتن ترکیبی از آرد، آب، نمک و خامه تهیه می‌شود و به دلیل محتوای چربی اضافه‌شده به آن، معمولا به عنوان یک شیرین پرکالری شناخته می‌شود. بنابراین در این مقاله، به بررسی ارزش غذایی نان خامه‌ای و تاثیر کالری‌های افزوده‌شده به آن بر روی تغذیه می‌پردازیم و به طور کلی کالری نون خامه ای را بررسی خواهیم کرد.

ارزش غذایی و کالری نون خامه ای

نان خامه‌ای اغلب به عنوان یک شیرینی کالری‌دار شناخته می‌شود. این شیرینی خوشمزه با ترکیب آرد گندم، آب، نمک و خامه تهیه می‌شود. از نظر ارزش غذایی، نون خامه‌ای حاوی مقدار قابل توجهی کربوهیدرات، چربی و کالری است. این موارد به ترتیب به عنوان منابع اصلی انرژی، چربی و قند در تغذیه شما نقش مهمی ایفا می‌کنند.

واقعیت این است که میزان کالری مصرفی از نون خامه ای به موارد زیر بستگی دارد:

  • اندازه نون خامه ای: اندازه قطعه نان خامه‌ای می‌تواند متفاوت باشد و به تناسب با این اندازه، میزان کالری هم تغییر می‌کند.
  • محتوای خامه: میزان خامه استفاده شده در نان هم می‌تواند تفاوت‌های قابل‌توجهی در کالری محصول ایجاد کند.
  • مواد افزوده شده به نون خامه ای: ممکن است علاوه بر خامه، مواد اضافی مانند شکلات، میوه‌ها و آجیل‌ها به نان افزوده شود که می‌توانند کالری کلی این شیرینی را افزایش دهند.

میزان کالری نون خامه ای کوچک و متوسط

برای دقیق‌تر شدن می‌توان با توجه به برچسب مواد غذایی نان خامه‌ای کالری را بررسی کرد اما معمولا یک نان خامه ای کوچک که حدود ۴۰ تا ۶۰ گرم است به طور متوسط حدود ۲۵۰-۲۳۰ کیلوکالری دارد. با این حال، توجه داشته باشید که این مقدار ممکن است در برخی موارد به دلایلی که بالا ذکر شد متفاوت باشد. پس همان‌طور که می‌بینید میزان کالری نون خامه ای نسبت به میزانش زیاد است بنابراین اگر دنبال کاهش وزن و یا کنترل وزن خود هستید در میزان مصرف نون خامه‌ای دقت بیشتری به خرج دهید.

میزان کالری نون خامه ای بزرگ

برخی از نان خامه‌ای‌ها به‌خصوص در خارج از ایران به شکل قیف درست می‌شوند معمولا این نوع نون خامه‌ای‌ها یا نون خامه‌ای‌هایی که ما در ایران به شکل بزرگ‌تر از اندازه نرمال درست می‌کنیم گاهی حتی تا حدود ۴۰۰ کیلوکالری برحسب میزان خامه داخلش کالری دارد.

کالری نان خامه ای زیاد است یا کم؟

افزودن خامه به ترکیب نان، به وضوح میزان کالری‌های آن را افزایش می‌دهد و این نکته می‌تواند به عنوان مزیت یا معایبی بسته به نیازهای تغذیه‌ای شما مورد نظر باشد. به عنوان مثال، افرادی که در تلاش برای افزایش وزن هستند یا نیاز به انرژی بیشتری دارند، ممکن است از نان خامه‌ای به عنوان یک منبع اضافی کالری استفاده کنند. اما افرادی که رژیم کم‌کالری دارند یا به کنترل وزن خود توجه می‌کنند، باید به میزان مصرف کالری‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشند. پس بسته به نیازتان کالری نان خامه ای هم می‌تواند برایتان مفید باشد هم مضر.

روش‌های کاهش کالری نون خامه ای

کاهش کالری نون خامه ای

برای بهره‌برداری متعادل از نان خامه‌ای، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

کنترل اندازه سرو: مصرف مقدار مناسب نان خامه‌ای به منظور جلوگیری از مصرف اضافی کالری ضروری است.

تنوع در تغذیه: نباید از نان خامه‌ای به عنوان تنها منبع کربوهیدرات و چربی استفاده کرد. تنوع در منابع تغذیه مهم است.

در نظر گرفتن سایر مواد غذایی: مصرف نان خامه‌ای به تنهایی به بهبود تغذیه شما کمک نمی‌کند پس باید سایر مواد غذایی از جمله میوه‌ها، سبزیجات، منابع پروتئینی و محصولات لبنی را هم در تنظیم تغذیه‌تان مدنظر قرار دهید.

پخت نون خامه ای در خانه: یکی از بهترین کارها برای داشتن نان خامه‌ای این است که خودتان نون خامه‌ای خانگی تهیه کنید. برای این کار می‌توانید روش‌های مختلف تهیه نان خامه‌ای را در کتاب کاله بخوانید. مثلا طرز تهیه نان خامه ای در توستر و طرز تهیه نون خامه‌ای شکلاتی را مطالعه کنید و از تهیه آن در خانه لذت ببرید و مطابق آن کالری را با کاهش حجم خامه و نان کمتر کنید.

نان خامه‌ای به عنوان یک محصول خوراکی معمولا دارای مقدار قابل‌توجهی کالری است. مصرف این شیرینی با توجه به نیازهای تغذیه‌ای شما می‌تواند مناسب باشد یا نه. برای بهره‌برداری بهینه از ارزش غذایی نان خامه‌ای، تنظیم میزان مصرف و ترکیب آن با سایر مواد غذایی در تغذیه‌تان اهمیت دارد. همچنین، همیشه بهتر است توصیه‌های پزشک یا متخصص تغذیه را در نظر بگیرید تا تغذیه‌ای مناسب و سازنده داشته باشید.

سوزاندن کالری نون خامه ای یا نارنجک

میزان فعالیت مورد نیاز برای سوزاندن کالری نان خامه ای

اگر در نظر بگیریم که یک نان خامه‌ای حدود ۱۵۰ تا ۱۷۰ کالری دارد باید به یکی از روش‌های زیر کالری مصرف شده را بسوزانید:

  • ۲۶ دقیقه دوچرخه سواری
  • ۱۷ دقیقه دویدن
  • ۱ ساعت نظافت منزل
آیا نون خامه ای خوردنی سالمی است؟

واقعیت این است که نون خامه‌ای خیلی سالم محسوب نمی‌شود چون کالری، چربی و کربوهیدرات بالایی دارد. با این حال، می‌توان از آن در حد اعتدال لذت برد.

یک عدد شیرینی خامه ای چند گرم است؟

یک نون خامه ای کوچک معمولا حدود ۴۰ تا ۶۰ گرم است.

طبع آلبالو چیست ؟ – بررسی سردی یا گرمی در طب سنتی

طبع آلبالو

آلبالو، یک میوه محبوب و معروف تابستانی است که در دسته خانواده میوه‌های هسته‌دار قرا می‌گیرد. این میوه خوشمزه به رنگ‌ها و طعم‌های متنوعی مانند قرمز، زرد و بنفش در دسترس است. اما این روزها سوای خواص آلبالو، طبع آلبالو هم به‌عنوان یک موضوع مهم در حوزه تغذیه و سلامت مورد بررسی قرار گرفته است. این میوه با شیرینی طبیعی خود و محتوای بالای مواد مغذی از جمله ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر و آنتی‌اکسیدان‌ها، به عنوان یک منبع غذایی مفید شناخته می‌شود. در ادامه طبع آلبالو، مصلحات آلبالو و نقش آن بر سلامتی را بررسی می‌کنیم.

آلبالو در طب سنتی

طب سنتی، سیستمی از پزشکی است که در کشورهای خاورمیانه، جنوب آسیا و کشورهایی مانند ایران، هند، چین و کره‌جنوبی از گذشته تاکنون مطرح بوده است. طب سنتی به اصول و قوانینی مبتنی بر تعادل انرژی‌ها و طبیعت بدن انسان پایبند است و مطابق این اصول و قوانین در طب سنتی، هر میوه و ماده غذایی با توجه به خواص و خصوصیات خود دارای طبع خاصی است.

در طب سنتی، طبع آلبالو به صورت کلی سرد و تر به حساب آمده است. این به این معناست که اثر آلبالو بر بدن باعث تَر کردن و کمک به کاهش حرارت بدن می‌شود. این خواص خنک‌کننده آن، طبق اصول طب سنتی، برای کاهش تب و تعادل بدن در فصل‌های گرم و تابستان بسیار کمک‌کننده است.

اما نکته مهم این است که با توجه به مزه آلبالو، طبع آلبالو کمی تغییر می‌کند و به صورت کلی می‌توان گفت آلبالوی نارس یا ترش طبعی سرد و خشک دارد اما اگر آلبالو رسیده باشد قاعدتا شیرین است و طبعش هم به سمت گرمی و از نظر کیفی متعادل می‌رود.

نقش طبع آلبالو در سلامت

از جمله تاثیرات طبع آلبالو در تغذیه انسان می‌توان به کاهش حالات اضطرابی، خشم و گرمای داخلی بدن اشاره کرد. همچنین، مصرف منظم آلبالو می‌تواند به تسهیل عملکرد گوارش و به پیشگیری از مشکلات معده و دستگاه گوارش کمک شایانی کند.

برخی از فواید مصرف آلبالو برای تغذیه انسان

ارتقا سلامت چشم‌ها: ویتامین A موجود در آلبالو به حفظ سلامت چشم‌ها کمک می‌کند و مشکلات بینایی را کاهش می‌دهد.

حفظ سلامت پوست: ویتامین C آلبالو به تولید کلاژن پوست کمک می‌کند و پوست را نرم و شاداب می‌سازد.

پیشگیری از بیماری‌های قلبی: پتاسیم آلبالو به کاهش فشار خون کمک می‌کند و به حفظ سلامت قلب و عروق کمک می‌کند.

حمایت از سلامت استخوان‌ها: ویتامین K آلبالو به حفظ سلامت استخوان‌ها و کاهش خطر شکستگی‌ها کمک می‌کند.

آنتی‌اکسیدان قوی: آلبالو حاوی مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان‌ها است که می‌تواند از آسیب‌های اکسیداتیو در بدن محافظت کند و بیماری‌های مزمن را پیشگیری کند.

مصلحات طبع آلبالو

متعادل کردن طبع آلبالو با استفاده از میوه‌ها و مواد غذایی میسر است. بنابراین برای آن که طبع آلبالو را تعدیل کنید و از اثرات مثبت تغذیه‌ای آن بهره ببرید، حتما همراه با آن عسل یا خرما مصرف کنید. اما یادتان باشد اصلی‌‎ترین مصلح آلبالو در طب سنتی عسل است.

موارد و نحوه استفاده از آلبالو

موارد و نحوه استفاده از آلبالو

آلبالو از آن دسته میوه‌هایی است که علاوه بر خام مصرف کردنش می‌توانید به روش‌های مختلف آن را برای فصول دیگر نگهداری کنید و از خوردنش لذت ببرید.

استفاده از آلبالو برای تهیه مربا و ترشی: یکی از کاربردهای اصلی آلبالو استفاده از آن برای تهیه مربا و ترشی آلبالو است. قبلا در کتاب کاله طرز تهیه مربای آلبالو و طرز تهیه ترشی آلبالو را بررسی کرده بودیم. یادتان باشد که با داشتن مربای آلبالو می‌توانید هر زمان که خواستید با خواندن مطلب طرز تهیه آلبالو پلو یک غذای خوشمزه ملس داشته باشید. معمولا برای متعادل کردن طبع آلبالو در مربا و ترشی به آن دارچین یا ادویه‌هایی اضافه می‌شود که نقش مصلح را بازی کنند.

استفاده از آلبالو برای تهیه کمپوت آلبالو: یکی از روش‌های نگهداری میوه‌ها این است که آن‌ها را کمپوت کنید. طرز تهیه کمپوت آلبالو را با جزییات در کتاب کاله بخوانید.

تهیه آلبالو خشکه، لواشک و ترشک آلبالو: یکی از خوشمزه‌هایی که می‌توانید به عنوان تنقلات داشته باشید. آلبالو خشکه و ترشک آلبالو است. طرز تهیه آلبالو خشکه ، طرز تهیه لواشک آلبالو و طرز تهیه ترشک آلبالو به روش‌های مختلف را در کتاب کاله مطالعه کنید.

چای و شربت آلبالو معجزه‌ای دوگانه برای فصول مختلف: با میوه تازه یا حتی خشک شده آلبالو می‌توانید همیشه یک چای خوشمزه خوش‌رنگ داشته باشید. طرز تهیه چای آلبالو را در کتاب کاله بخوانید. البته برای داشتن شربت آلبالو هم کافی است طرز تهیه شربت آلبالو را کتاب کاله مطالعه کنید تا تابستان خود را همیشه خنک کنید.

سوالات رایج در مورد آلبالو و طبع آن

به طور کلی طبع آلبالو از دیدگاه طب سنتی به عنوان یک میوه خنک با تاثیرات مثبت بر تعادل دمای داخلی بدن شناخته می‌شود. مصرف منظم آلبالو به تسهیل عملکرد گوارش، کاهش اضطراب و تعادل در تغذیه انسان کمک می‌کند. همچنین، ترکیب آلبالو با مواد دیگر می‌تواند اثرات مثبت طبع آن را تقویت کرده و تجربه تغذیه بهینه را فراهم کند.

طبع مربای آلبالو سرد است یا گرم؟

مربای آلبالو وطبع سرد و تری دارد بنابراین افرادی که طبع‌شان سرد است باید در مصرف آن دقت کنند یا آن را همراه مصلحات آلبالو مصرف کنند.

طبع شربت آلبالو چیست؟

به طور کلی طبع آلبالو سرد است اما چون در شربت آلبالو شکر استفاده می‌شود تا حدی طبع شربت آلبالو متعادل می‌شود. در هر صورت بهتر است افرادی که طبع‌شان سرد است در مصرف آلبالو و شربت آلبالو زیاده‌روی نکنند.

انواع قهوه اسپرسو – معرفی کامل ۱۵ نوع مختلف

انواع قهوه اسپرسو

اگر عاشق نوشیدنی‌های بر پایه قهوه باشید، احتمالا به نظرتان همین حالا با انواع قهوه و اسپرسو که در کافه‌ها پیدا می‌شوند آشنایی دارید. اما حقیقت این است که حداقل چند ده نوشیدنی بر پایه اسپرسو داریم که مردم نقاط مختلف جهان از آن‌ها لذت می‌برند و نام حداقل برخی از آن‌ها به گوش‌تان آشنا نخواهد بود. در ادامه این مقاله شما را با ۱۵ نوع نوشیدنی بر پایه اسپرسو آشنا می‌کنیم تا عادت‌های قبلی خود را بشکنید و به جای همان لاته‌ها و کاپوچینو‌های همیشگی، چیزی تازه بنوشید.

قهوه اسپرسو چیست و از کجا آمده است؟

برای تهیه یک شات قهوه اسپرسو، آب داغ را با فشار زیاد از میان قهوه کاملا آسیاب‌شده عبور می‌دهند. نتیجه کار هم یک نوشیدنی بسیار غلیظ، تیره و آکنده از عطر و طعم است. هر شات اسپرسو تنها ۳۰ میلی‌لیتر است، اما حدود ۶۴ میلی‌گرم کافئین دارد. این یعنی نوشیدنی اسپرسو بسیار غلیظ‌تر از سایر نوشیدنی‌ها مانند قهوه دمی است که در هر ۳۰ میلی‌لیتر، ۱۲.۵ میلی‌گرم کافئین به همراه می‌آورد.

اسپرسو را معمولا در فنجان‌های کوچکی به نام «دمیتاس» سرو می‌کنند که می‌تواند بین ۳۰ تا ۱۲۰ میلی‌لیتر نوشیدنی در خود جای دهد. ناگفته نماند که تعداد بسیار زیادی از نوشیدنی‌هایی که در کافه‌ها پیدا می‌کنید، بر پایه اسپرسو تهیه می‌شوند، از جمله انواع کاپوچینوها، لاته‌ها و آمریکانوها.

اگر این برایتان سوال شده که تاریخچه انواع قهوه اسپرسو به چه زمانی بازمی‌گردد، باید گفت که طی سده ۱۹ میلادی، کافی‌شاپ‌های اروپایی به محبوبیت زیادی رسیده بودند. در واقع مردم کافی‌شاپ‌ها را بهترین جای ممکن برای گذران وقت یا برگزاری دیدارهای مهم به حساب می‌آوردند.

انواع قهوه اسپرسو

اما مشکل این بود که دم آوردن قهوه زمان می‌برد. از سوی دیگر، به خاطر اینکه تنها امکان خیساندن و جوشاندن قهوه وجود داشت، تنوع کمی از نوشیدنی‌ها در اختیار مشتریان قرار می‌گرفت. پس برای اینکه بتوان به مشتری‌های بیشتری خدمت‌رسانی کرد، نیاز به فرایندی سریع‌تر احساس می‌شد.

نخستین دستگاه‌های اسپرسوساز از فشار بخار برای دم آوردن قهوه سیاه معمولی با سرعت بالاتر استفاده می‌کردند، اما بخار آب فشار آنقدرها زیادی تولید نمی‌کند. اینجا بود که آشیل گاجا، صاحب کافه‌ای مشهور در ایتالیا، دست به اختراعی مهم زد: او اهرمی به دستگاه اسپرسوساز اضافه کرد که به باریستا اجازه می‌داد فشار را بالا ببرد و به فشار ۸ بار (که این روزها کمینه فشار لازم برای چنین دستگاهی به حساب می‌آید) دست پیدا کند.

با اختراع این دستگاه، طرز تهیه اسپرسو و همینطور عادات عاشقان قهوه به کلی عوض شد. اسپرسو ضمنا محبوبیتی بی‌نظیر در ایتالیا پیدا کرد، زیرا می‌شد این نوشیدنی را به صورت ایستاده میل کرد و دیگر اجباری به پرداخت مالیات در کافه‌های نشستنی نبود.

انواع قهوه اسپرسو

حالا که به خوبی می‌دانیم تاریخچه اسپرسو به چه زمانی بازمی‌گردد و چطور تهیه می‌شود، لازم است انواع قهوه اسپرسو را هم بشناسیم.

انواع قهوه اسپرسو

در ادامه با ۱۵ نوع نوشیدنی بر پایه اسپرسوی مختلف آشنا می‌شوید.

۱. اسپرسو ساده

Espresso

اسپرسو (Espresso) نوشیدنی غلیظی است که با عبور دادن آب بسیار داغ و پرفشار از میان دانه‌ها و پودر قهوه دارک رست به دست می‌آید. این فرایند دم آوردن متفاوت باعث می‌شود اسپرسو عطر و طعم قوی‌تر و تلخی بیشتر نسبت به قهوه دمی داشته باشد. استخراج هر شات اسپرسو حدودا ۲۵ تا ۳۰ ثانیه زمان می‌برد.

۲. ریسترتو

انواع قهوه اسپرسو

ریسترتو (Ristretto) هم نوشیدنی دیگری است که با یک شات اسپرسو تهیه می‌شود، اما آب کمتری نسبت به یک شات معمولی دارد و بنابراین باید منتظر غلظت حتی بیشتر و طعم حتی قوی‌تر باشید. اصلی‌ترین تفاوت ریسترتو با اسپرسو این است که ترکیبات کمتری از درون دانه‌های قهوه آزاد می‌شوند و بنابراین طعمی شیرین‌تر را احساس خواهید کرد.

۳. لانگو

لانگو

لانگو (Lungo) یکی از انواع قهوه اسپرسو ایتالیایی است که با مقادیر بیشتری از آب گرم تهیه می‌شود. برای تهیه این نوشیدنی، زمان بیشتری به فرایند استخراج قهوه اختصاص می‌دهند و بنابراین کافئین بیشتری هم وارد نوشیدنی خواهد شد. در مجموع لانگو به درد افرادی می‌خورد که یک نوشیدنی قوی‌تر اما خوش‌خوراک‌تر می‌خواهند. به خاطر کافئین زیاد و طعم قوی‌اش، لانگو را معمولا صبح‌ها می‌نوشند.

۴. دوپیو

دوپیو

دوپیو (Doppio) هم نوشیدنی دیگری است که با دو شات اسپرسو تهیه می‌شود. با توجه به استفاده از دو برابر قهوه بیشتر، این نوشیدنی غلیظ‌تر است و تلخی اندک بیشتری هم نسبت به اسپرسو عادی دارد. حتی لایه خامه‌ای روی نوشیدنی هم در دوپیو تیره‌تر است.

۵. آمریکانو

انواع قهوه اسپرسو

آمریکانو (Americano) با ترکیب آب جوش و اسپرسو تهیه می‌شود، اما به دلخواه می‌شود یک شات خامه یا شیر هم به آن افزود. این نوشیدنی را مهاجران ایتالیایی که اوایل سده ۲۰ میلادی به آمریکا رفته بودند اختراع کردند. نتیجه ترکیب آب جوش و اسپرسو، نوشیدنی خوش‌خوراک‌تری است که طعمی منحصر به فرد و باب میل آمریکایی‌ها و برخی اروپایی‌ها دارد.

۶. رد آی

قهوه رد آی

رد آی (Red Eye) با انواع قهوه اسپرسو که تا حالا بررسی کردیم فرق دارد و با ترکیب یک شات اسپرسو و مقادیر زیادی قهوه دمی به دست می‌آید. بنابراین داریم راجع به یکی از قوی‌ترین نوشیدنی‌هایی صحبت می‌کنیم که می‌توان در جهان قهوه پیدا کرد. اگرچه استفاده از یک شات اسپرسو رایج‌تر است،‌ اما امکان استفاده از دو شات (Black Eye) و حتی سه شات (Dripped Eye) هم وجود دارد.

۷. ماکیاتو

انواع قهوه اسپرسو

ماکیاتو (Macchiato) این روزها در کافی‌شاپ‌ها و کافه‌های سراسر جهان محبوبیت زیادی دارد. برای تهیه این نوشیدنی لازم است یک یا دو شات اسپرسو را با مقادیر کمی از شیر بخاردیده ترکیب کنید و مقداری کف شیر هم روی سطح آن بریزید. ماکیاتو طعمی قوی و چند لایه دارد و از یک سو تلخی قهوه و از سوی دیگر، شیرینی ملایم شیر گرم را زیر زبان می‌آورد.

۸. لاته

لاته

وقتی صحبت از محبوبیت باشد، لاته (Latte) بدون هیچ تردید در جمع محبوب‌ترین نوشیدنی‌های بر پایه اسپرسو قرار می‌گیرد. برای تهیه لاته لازم است شات‌های اسپرسو را با شیر بخاردیده ترکیب کنید و کف شیر جوشیده‌شده را روی آن بریزید. این نوشیدنی خوشمزه را معمولا در لیوان‌هایی بلندقامت‌تر از سایر نوشیدنی‌های بر پایه اسپرسو سرو می‌کنند تا لایه‌های مختلف مایع و کف به خوبی دیده شود. ضمنا بسته به اینکه چه دستوری را دنبال می‌کنید، قطر هر لایه‌ می‌تواند متغیر باشد.

۹. کاپوچینو

کاپوچینو

کاپوچینو (Cappuccino) را با استفاده از اسپرسو و شیر داغ تهیه می‌کنند و روی آن هم لایه‌ای از کف شیر غلیظ می‌ریزند. این نوشیدنی که پیشینه‌اش به ایتالیای اوایل سده ۱۹۰۰ بازمی‌گردد، اگر به شکلی صحیح تهیه شود طعمی قوی زیر زبان می‌آورد که با تلخی اسپرسو و شیرینی شیر متعادل شده است.

۱۰. موکا

انواع قهوه اسپرسو

برای تهیه موکا (Mocha) لازم است به ترکیب کردن اسپرسو، شیر بخاردیده و سیروپ شکلات مشغول شوید. در حال حاضر مشخص نیست که ریشه‌های این نوشیدنی دقیقا به کجا باز می‌گردد، اما پذیرفته‌شده‌ترین نظریه می‌گوید که طی دهه ۱۹۸۰ میلادی و در ایتالیا اختراع شده است. موکا به خاطر ترکیب قهوه، سیروپ شکلات و شیرینی شیر، طعمی بسیار منحصر به فرد پیدا می‌کند و معمولا بافتی خامه‌ای دارد.

۱۱. کورتادو

انواع قهوه اسپرسو

کورتادو (Cortado) یکی دیگر از انواع قهوه اسپرسو است که در اسپانیا اختراع شد و به محبوبیت رسید. برای تهیه این نوشیدنی لازم است به مقادیری یکسان از اسپرسو و شیر بخاردیده استفاده کنید. در روش سنتی تهیه کورتادو، یک یا دو شات اسپرسو را مستقیما درون فنجان می‌ریزند و به همان مقدار، شیر گرم و جوشیده اضافه می‌کنند.

۱۲. فلت وایت

فلت وایت

فلت وایت (Flat White) از جدیدترین و البته جالب‌ترین نوشیدنی‌های این فهرست است که بار دیگر با اسپرسو و شیر بخاردیده تهیه می‌شود. فلت وایت لایه‌ای نازک از کف شیر دارد و در فنجان‌هایی کوچک‌تر سرو می‌شود. در این نوشیدنی از نسبت ایده‌آل شیر، اسپرسو و شکر استفاده می‌شود و طعم نهایی همان چیزی است که معمولا از کافی‌شاپ‌های زنجیره‌ای انتظارش را دارید. در افسانه‌ها آمده که یک باریستای استرالیایی به اشتباه این نوشیدنی را اختراع کرد.

۱۳٫ گالو

انواع قهوه اسپرسو

گالو (Galão) یک نوشیدنی شیرین و خامه‌ای بسیار محبوب در پرتغال است که معمولا در لیوان‌هایی بلندقامت و با ترکیب اسپرسو، ۲/۳ لیوان شیر و شکر تهیه می‌شود. در واقع این نوشیدنی ترکیب شیر داغ و اسپرسو است و از این بابت تفاوتی با کاپوچینو یا لاته ندارد. اما اصلی‌ترین تفاوت میان گالو و سایر نوشیدنی‌ها، نسبت شیر به اسپرسو است. در حالی که کاپوچینو و لاته از یک لایه کف شیر بهره می‌برند، گالو صرفا مقدار بیشتری شیر دارد.

۱۴. آفوگاتو

آفوگاتو

آفوگاتو (Affogato) بیشتر از اینکه یک نوشیدنی باشد، دسر است و برای تهیه آن یک شات اسپرسوی گرم را روی یک اسکوپ بستنی وانیلی یا جلاتو (معادل ایتالیایی بستنی)‌ می‌ریزند. البته که اگر مایل بودید، می‌توانید اندکی خامه زده‌شده و پودر شکلات را هم به این خوراکی جذاب اضافه کنید. جالب است بدانید که عبارت «آفوگاتو» در ایتالیایی به معنی «غرق کردن» است.

۱۵. اسپرسو کن پانا

اسپرسو کن پانا

این نوشیدنی از یک یا دو شات اسپرسو و کمی خامه زده‌شده تشکیل شده است. این تاپینگ ساده باعث می‌شود تمام نوشیدنی بافتی سبک‌تر و خوش‌خوراک‌تر پیدا کند، اما طعم قوی و غالب اسپرسو از بین نمی‌رود. «اسپرسو کن پانا» (Espresso Con Panna) خیلی ساده به معنی «اسپرسو با خامه» است و معمولا را آن را بعد از غذا یا دسر می‌نوشند. در صورتی که مایل بودید، می‌توانید مقداری سیروپ هم روی خامه بریزید تا اندکی به شیرینی آن اضافه شود.

جمع‌بندی و پاسخ به سوالات رایج راجع به انواع قهوه اسپرسو

حالا که با انواع قهوه اسپرسو آشنا شده‌ایم، زمان آن رسیده که جالب‌ترین موارد برای خودتان را امتحان کنید. کسی چه می‌داند؟ شاید متوجه شدید که قهوه رد آی دقیقا همان چیزی بوده که برای صبح‌های خود می‌خواسته‌اید یا گالو را به کاپوچینو ترجیح می‌دهید. پیشنهاد می‌کنیم دفعه بعدی که راه‌تان به یک کافی‌شاپ افتاد، یکی از نوشیدنی‌های این فهرست که هیچوقت تست نکرده‌اید سفارش دهید.

به دو شات اسپرسو چه می‌گویند؟

در جهان نوشیدنی‌های بر پایه قهوه، دو شات اسپرسو نامی به‌خصوص دارد و به آن «دوپیو» می‌گویند که معادل ایتالیایی Double یا دوگانه است.

کدام‌یک از انواع قهوه اسپرسو محبوبیت بیشتری دارد؟

محبوب‌ترین نوشیدنی بر پایه اسپرسو، لاته است. برای تهیه این نوشیدنی کافی است یک یا دو شات اسپرسو را با دو برابر شیر بخاردیده ترکیب کنید و لایه‌ای نازک از کف شیر را روی آن بریزید.

آیا ریسترتو از اسپرسو معمولی قوی‌تر است؟‌

بله، ریسترتو هم عطر و طعمی قوی‌تر از یک شات اسپرسو دارد و هم به ازای هر شات، کافئین بسیار بیشتری وارد بدن‌تان می‌کند.

تفاوت لانگو و اسپرسو چیست؟

لانگو نوعی از اسپرسو است که با سه برابر آب داغ بیشتر نسبت به اسپرسو تهیه می‌شود. نه‌تنها مقدار آب بیشتر است، بلکه فرایند استخراج هم بیشتر زمان می‌برد و در نهایت باید منتظر قهوه‌ای ضعیف‌تر از اسپرسو باشید. بنابراین داریم راجع به نوشیدنی منحصر به فردی صحبت می‌کنیم که جایی میان اسپرسو و آمریکانو قرار می‌گیرد.

ادویه زرشک پلو با مرغ چیست ؟ – پیشنهاد بهترین ادویه ها و چاشنی ها

ادویه زرشک پلو با مرغ

در آشپزی ایرانی، استفاده از ادویه‌ها برای ایجاد طعم و مزه‌های متنوع و خاص در غذاها بسیار مهم است. یکی از این غذاهای خوشمزه که ادویه‌های خاص را دارد، زرشک پلو با مرغ است. در این مقاله، با هم به بررسی ادویه‌های مناسب برای زرشک پلو با مرغ خواهیم پرداخت تا با طراحی هنری طعم و مزه‌های شگفت‌انگیز این غذا آشنا شویم و در نهایت بتوانید با خواندن طرز تهیه زرشک پلو با مرغ ساده یک تجربه متفاوت از پخت این غذا داشته باشید.

زرشک پلو با مرغ، غذایی مجلسی و جذاب

ادویه مخصوص زرشک پلو با مرغ

زرشک پلو با مرغ یکی از غذاهای محبوب ایرانی است که اصالت و طعم شگفت‌انگیز خود را از ترکیب برنج لذیذ با مرغ معطر و زرشک ترش می‌گیرد. این غذا که اغلب در میان مراسم مذهبی به عنوان نذری و در جشن‌های خانوادگی سرو می‌شود، از طعم متفاوت ترش و شیرینی برخوردار است که عاشقان آشپزی را به هیجان می‌آورد.

مواد لازم برای تهیه زرشک پلو با مرغ: برای پخت زرشک پلو با مرغ باید برنج، مرغ، زرشک، پیاز، زعفران، ادویه‌ها (نمک، فلفل، زیره، هل، دارچین و …) و روغن داشته باشید.

مراحل طبخ زرشک پلو با مرغ: مراحل طبخ زرشک پلو با مرغ، شامل پخت برنج و مرغ به‌صورت جداگانه و سپس ترکیب آن‌ها با زرشک می‌شود. هر مرحله از این فرایند به‌طور دقیق و هنرمندانه انجام می‌شود تا به نتیجه‌ای لذیذ و شگفت‌انگیز دست یابید.

خواص زرشک: زرشک به عنوان یکی از اجزای اصلی زرشک پلو، خواص زیادی دارد و طعم این غذا را متمایز می‌‎کند. این خوشمزه خوش‌رنگ دارای خواص ضد‌ اکسیدانی، ضد‌ التهابی و مفید برای گوارش است. ضمن این که برای تزیین زرشک پلو معجزه می‌کند.

اهمیت ادویه در زرشک پلو

اهمیت ادویه و چاشنی برای تهیه و پخت زرشک پلو با مرغ

ادویه‌های استفاده‌شده در زرشک پلو با مرغ علاوه بر ایجاد طعم و مزه‌ای بی‌نظیر به ایجاد تغییر کاملی در ظاهر و طعم این غذا کمک می‌کنند. در ادامه نقش هر ادویه در ایجاد این هماهنگی طعم‌ها و ظاهر این شاهکار آشپزی را بیان می‌کنیم. به طور کلی انتخاب درست چاشنی مناسب یک فوت و فن تهیه زرشک پلو با مرغ است.

ادویه های مناسب زرشک پلو با مرغ

ادویه‌ها نقش بسیار مهمی در هنر آشپزی ایفا می‌کنند و به طعم‌دهی، بوی غذاها و افزایش مزه‌ها و خوشبو شدن غذاها کمک می‌کنند. اما ادویه های مناسب زرشک پلو با مرغ چیست؟

زعفران؛ عامل اصلی طعم و رنگ زرشک پلو

طعم و رنگ طلایی زرشک پلو با مرغ نیاز به زعفران دارد. این جادوگر گران‌قیمت و بی‌نظیر نه تنها طعم شگفت‌انگیزی به غذا می‌دهد، بلکه ظاهری زیبا و رنگی جذاب را به زرشک پلو می‌بخشد.

زرشک، تاج‌سر زرشک پلو

بدون شک، زرشک ادویه نیست اما یکی از اصلی‌ترین مواد لازم و در واقع چاشنی اصلی برای اسم و طعم این غذاست. این میوه ترش و متفاوت، به راحتی می‌تواند زرشک پلو را از سایر پلوها متمایز کند. زرشک به عنوان یک میوه خشک باخصوصیت‌های ضد‌اکسیدانی و ضد‌التهابی، به این غذا رنگ، مزه و خواص ویژه‌ای می‌بخشد.

هل و دارچین؛ تعادل طعم‌ها

هل و دارچین دو دوقلوی این غذا هستند که هل، بوی خوشبو و طعم خوش‌آیندی به زرشک پلو می‌دهد، در حالی که دارچین باعث ایجاد تعادل میان طعم‌ها و ایجاد یک مزه دلپذیر در غذا می‌شود.

پودر سیر و پاپریکا

برای گرفتن بوی زهم مرغ زرشک پلو با مرغ استفاده از پودر سیر یکی از مهمترین کارهاست. ضمن این که ترکیب پودر سیر و پاپریکا یک طعم و عطر خوب به این غذای رنگارنگ و پر از عطر و طعم می‌بخشد.

زیره

زیره با طعم تلخ خود، به زرشک پلو تعادل خوبی در ترشی و شیرینی می‌بخشد و طعم‌های این غذا را تکمیل می‌کند.

فلفل و نمک و زردچوبه

فلفل و نمک هم شاید به دید خیلی از ما یکی از رایج‌ترین و کم اهمیت‌ترین طعم‌دهنده‌ها باشند اما نه در زرشک پلو با مرغ که در همه غذاها لازمند و چاشنی‌های دیگر را تکمیل می‌کنند.

گلبرگ‌های گل رز خشک

برخی از دستورالعمل‌های سنتی زرشک پلو به گلبرگ‌های گل رز خشک اشاره می‌کنند و این احتمالا همان جادوی خاص برای متفاوت کردن این غذاست.

ترکیب ادویه‌ها؛ ایجاد طعمی منحصر به فرد

ادویه و چاشنی زرشک پلو چیست

ترکیب ادویه‌های مناسب باعث ایجاد طعمی منحصر به فرد و خاص به این غذا می‌شود. ترکیب هوشمندانه هم یک هنر است که آشپزها با تجربه به آن مسلط هستند.

شما هم می‌توانید ادویه‌های بالا را آسیاب کنید و یا پودرهایی را که از قبل در انباری آشپزخانه خود دارید جمع کنید و مخلوط کنید و یک ادویه ترکیبی مناسب برای زرشک پلو با مرغ خود تهیه کنید. مخلوط ادویه زرشک پلوی شما باید ترکیبی از زردچوبه، فلفل قرمز، زیره، هل، فلفل سیاه و پودر دارچین باشد. همان‌طور که همه می‌دانیم غذاهای ایرانی با طعم‌های لطیفی تهیه می‌شوند. بنابراین، هنگام افزودن ادویه‌جات همیشه به میزان آن باید دقت بیشتری داشته باشید.

گرفتن بوی زهم مرغ راز خوشمزه شدن زرشک پلو با مرغ

همیشه هم دقت داشته باشید که اصلی‌ترین کاری که باید در تهیه زرشک پلو با مرغ در آن تبحر پیدا کنید این است که بوی زهم مرغ را خوب بگیرید. اضافه کردن پیاز به مقدار لازم مهمترین کار برای گرفتن بوی زهم مرغ است اما انتخاب و میزان درست ادویه بخصوص زعفران می‌تواند به موفق شدن شما در گرفتن بوی بد مرغ کمک شایانی کند.

ادویه زرشک پلو نذری

احتمالا همیشه وقتی زرشک پلوی نذری می‌خورید این سوال در ذهن‌تان شکل می‌گیرد که چرا این غذا اینقدر خوشمزه است. واقعیت این است که ادویه این غذا به صورت نذری هم همان‌هایی است که شما در منزل استفاده می‌کنید، تنها نکته مهم این است که میزان درست را در این غذا به سبک نذری خوب رعایت می‌کنند. ضمنا در استفاده از زعفران برای این غذا دست و دل باز باشید چون این خوش‌رنگ خوشمزه جادو می‌کند.

نقش گلاب در زرشک پلو با مرغ

تا اینجای کار همه چیز گفتیم جز گلاب. اما واقعیت این است که استفاده از گلاب در پخت زرشک پلو با مرغ به خصوص اضافه کردن آن به زرشک یکی از فوت‌وفن‌های تهیه زرشک پلوی خوشمزه است. پس حتما مقداری گلاب به زرشک‌تان که سرخ کرده‌اید اضافه کنید تا از طعم و بوی آن شگفت‌زده شوید.

پختن زرشک پلو با مرغ یکی از کارهایی است که با گذشت زمان می‌توانید در آن صاحب سبک و حتی خبره شوید. شاید جایی بشنوید که شخصی برای تهیه زرشک پلو از ادویه‌های دیگری هم استفاده می‌کند پس شما هم نترسید و با آزمون و خطا و آزمایش‌های متعدد ادویه‌های مناسب زرشک پلوی خودتان را انتخاب کنید.

انواع املت برای صبحانه که باید بشناسید + طرز تهیه آسان

املت

آشپزی ساده و درست کردن وعده‌های کم‌دردسر و فوری همیشه جذاب است. یکی از این بشقاب‌های بسیار ساده اما دلچسب املت است. کافی است چند عدد تخم‌مرغ در خانه داشته باشید تا با نگاهی به مطلب صبحانه با تخم مرغ و ترکیب آن‌ها با دیگر مواد اولیه، یک صبحانه کامل، خوشمزه و فوری درست کنید. این غذای کلاسیک برای قرن‌ها جزء اصلی آشپزخانه‌های سرتاسر جهان بوده و به دلیل سادگی، تطبیق‌پذیری و طعم‌های دل‌انگیزش مورد علاقه افراد بسیاری است. انواع املت به حدی زیاد است که هر ذائقه‌ای را راضی می‌کند. از نسخه کلاسیک آن که در طرز تهیه املت فرانسوی مرور کرده بودیم تا نسخه‌های مقوی و پرانرژی مانند آنچه در طرز تهیه املت خرما دیدیم، برای هر سلیقه‌ای بالاخره یک املت وجود دارد!

طرز تهیه املت ساده

راز تهیه انواع املت در استفاده از یک تابه نچسب و کنترل میزان حرارت گاز است. بهتر است قبل از ریختن مایه املت در تابه، آن را کاملاً چرب و روی حرارت متوسط گرم کنید. ۲ عدد تخم‌مرغ را هم بزنید تا از حالت لختگی خارج شود. ۲ قاشق غذاخوری شیر به آن اضافه کنید و به آرامی کمی هم بزنید. نمک و پودر فلفل سیاه را به مواد اضافه کنید و حدود دو دقیقه با همزن دستی خوب هم بزنید تا روی مایه حباب تشکیل شود. مایه را درست وسط تابه بریزید و با چرخاندن آن سعی کنید سطح مواد یکنواخت شود. بعد از ریختن مایه اجازه دهید تا دور املت کمی بپزد و به اصطلاح جمع شود. حالا حرارت را کم کنید و به آرامی با لیسک یا یک کفگیر تخت، لبه‌های املت را به سمت مرکز بکشید.

تکنیک های املت

بعد از این‌که تمام سطح مایه یک‌دست شد به آرامی لبه یک طرف آن را بلند کنید و املت را به شکل نیم‌دایره دربیاورید. املت ساده در این مرحله آماده است. برای تهیه انواع املت‌های شکم‌پر، قبل از این مرحله می‌توانید سایر مواد اولیه مثل سوسیس، قارچ، پنیر یا سبزیجات را روی نیم‌دایره املت بریزید و بعد آن را تا کنید. بهتر است مواد اولیه را قبلاً کمی تفت دهید تا بافت آن‌ها نرم شود.

تکنیک های املت

طرز تهیه انواع املت برای صبحانه

بعد از یادگیری تکنیک املت ساده نوبت به آشنایی با انواع این وعده خوشمزه می‌رسد. چه در حال میزبانی یک دورهمی عصرگاهی باشید، چه می‌خواهید یک شام سریع تهیه کنید یا به دنبال یک صبحانه مغذی و در عین حال ساده باشید، املت‌ها بهترین انتخاب هستند. به همین دلیل در این بخش مجموعه‌ای از بهترین ترکیب‌ها برای تهیه املت را با هم مرور می‌کنیم.

طرز تهیه املت دنور

این املت کلاسیک و خوش‌طعم با اضافه کردن کالباس، پیاز و فلفل دلمه‌ای به املت ساده درست می‌شود. می‌توانید مقداری پنیر چدار یا پارمسان هم به این املت اضافه کنید.

املت دنور

طرز تهیه املت اسپانیایی

این نسخه از املت به نام ترتیلا نیز معروف است و قبلاً در مطلب طرز تهیه املت اسپانیایی به طور کامل دستور پخت آن را بررسی کرده بودیم. این نوع املت از افزودن پیاز سرخ شده و سیب‌زمینی به مایه املت ساده تهیه می‌شود.

املت اسپانیایی

طرز تهیه املت اسفناج و پنیر فتا

اگر می‌خواهید یک املت سالم بخورید، این دستور غذا مخصوص خود شماست. قبلا در مطلب هشت روش برای افزودن اسفناج به غذا راه‌های استفاده از این سبزی مغذی و پرخاصیت را مرور کرده بودیم. ترکیب اسفناج و پنیر فتا به تخم‌مرغ‌های هم‌زده مزه‌ای دلنشین و غنی اضافه می‌کند بدون اینکه طعم اصیل آن را از بین ببرد. البته می‌توانید از سایر سبزیجات هم در تهیه این املت استفاده کنید. برای مثال استفاده از پیازچه اختیاری است، اما به شدت توصیه می‌شود.

املت اسفناج و پنیر فتا

طرز تهیه املت یونانی

این املت یونانی درست به اندازه آب و هوا و مناظر مدیترانه‌ای خوش‌رنگ و زیباست. قبلاً در طرز تهیه املت یونانی دیده بودیم که طعم ترش و شیرین گوجه‌فرنگی در ترکیب با بافت خامه‌ای پنیر فتا و شوری زیتون این وعده را به صبحانه‌ای دلپذیر و لذیذ تبدیل می‌کند. این املت که در فرهنگ غذایی یونان وعده‌ای محبوب به حساب می‌آید یک انتخاب بسیار مناسب برای صبحانه‌های رژیمی نیز محسوب می‌شود.

املت یونانی

طرز تهیه املت قارچ و گوجه‌فرنگی خشک‌شده

قارچ همیشه همراه مناسبی برای تخم‌مرغ بوده است. البته بهتر است ابتدا قارچ‌ها را کمی تفت دهید تا بافت غنی‌تری به دست بیاورید. برای این کار می‌توانید به مطلب بهترین روش سرخ کردن قارچ هم نگاهی بیندازید. طعم ترش و شیرین گوجه خشک‌شده، مزه غذا را معتدل کند. بهتر است قبل از شروع گوجه‌ها را داخل مقداری روغن زیتون نرم کنید.

املت قارچ و گوجه فرنگی خشک شده

طرز تهیه املت هش‌براون

گاهی انتخاب بین املت و هش‌براون در هنگام صبحانه کار سختی است. املت هش‌براون راه‌حلی برای این مشکل است. کافی است هر دوی آن‌ها را با هم در یک تابه بپزید تا یک وعده صبحگاهی فوق‌العاده داشته باشید. مخلوط تخم‌مرغ به عنوان یک پوسته بیرونی ترد عمل می‌کند که هش‌براون را در کنار انواع مواد مانند قارچ، فلفل دلمه‌ای، ژامبون، پنیر و پیاز درون خود جای می‌دهد.

املت هش براون

طرز تهیه املت وگان

وگان بودن به این معنا نیست که نمی‌توانید پا به دنیای گسترده املت‌ها بگذارید. این دستور پخت مخصوص افرادی است که رژیم وگان را انتخاب کرده‌اند. همان طور که می‌دانیم تخم‌مرغ در سبد غذایی وگان‌ها جایی ندارد و قبل‌تر در مطلب جایگزین تخم مرغ در رژیم وگان دیدیم که ترکیب دانه کتان یا دانه چیا با آب یا شیرهای غیرلبنی مثل شیر بادام همان نقش را برای این افراد ایفا می‌کند. این نوع املت نیازی به تا کردن هم ندارد. فقط کافی است فلفل قرمز، اسفناج، گوجه‌‎فرنگی گیلاس و پنیر سویا را در تابه بریزید و با کره گیاهی کمی تفت دهید. بعد مخلوط جایگزین‌های وگان تخم‌مرغ را به آن اضافه کنید. مواد را با در بسته و روی حرارت کم چند دقیقه بپزید. املت وگان را با جعفری خردشده تزئین کنید.

املت وگان

طرز تهیه املت بروکلی و پنیر موزارلا

اگر می خواهید مقداری مواد مغذی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، این املت بهترین دوست شماست. قبلاً به طور کامل درباره خواص کلم بروکلی صحبت کرده بودیم و همراهی این سبزی با پنیر موزارلای کم‌چرب، این نوع املت را به وعده‌ای مغذی و بسیار سالم تبدیل کرده است. بهتر است قبل از شروع بروکلی را چند دقیقه در آب و روی حرارت کم بجوشانید تا بافت آن کمی نرم شود.

املت بروکلی و پنیر موزارلا

طرز تهیه املت بیکن و چیلی

در کتاب کاله درباره تفاوت ژامبون کالباس با بیکن صحبت کرده بودیم. این فرآورده گوشتی با طعم و عطر بی‌نظیر خود یک املت ساده را به وعده‌ای خاص و پرکالری تبدیل می‌کند. استفاده از فلفل قرمز به شکل‌های مختلف هم باعث می‌گردد میزان بالای کلسترول این غذا معتدل شود. قبل از شروع بیکن را بدون روغن تفت داده یا درون فر با دمای ۱۹۰ درجه سانتیگراد قرار دهید تا چربی آن آزاد شود. بهترین شکل کاربرد فلفل قرمز در این املت، استفاده از «پول بیبر» یا پودر چیلی است. می‌توانید از انواع پنیر در این املت استفاده کنید اما ترکیب بیکن و پنیر دودی طعمی شگفت‌انگیز به آن خواهد داد.

املت بیکن و چیلی

طرز تهیه املت مرغ

دیگر باقیمانده مرغ شام دیشب را دور نریزید تا آن را به صبحانه لذت‌بخش امروز صبح تبدیل کنید. گوجه‌فرنگی خردشده، اسفناج و پنیر موزارلا را به مخلوط اضافه کنید تا املت شما کامل شود. بهتر است قبل از شروع مرغ‌ها را خرد کنید و کمی تفت دهید. این وعده را به دلیل نوع مواد اولیه‌اش می‌توان در هنگام ناهار نیز صرف کرد.

املت مرغ

طرز تهیه املت گوجه فرنگی

یکی از ترکیب‌های بسیار محبوب در بین املت‌ها، همراهی گوجه‌فرنگی و تخم‌مرغ است. می‌توانید گوجه‌فرنگی را به شکل خرد شده یا رنده شده به املت اضافه کنید. بهتر است برای این‌که املت آبکی نشود گوجه‌ها را کمی قبل از شروع تفت دهید. پیشنهاد می‌شود برای خوشمزه‌تر شدن این املت کمی پنیر پارمسان یا انواع سبزیجات هم به آن اضافه کنید.

املت گوجه فرنگی

خاستگاه املت کجاست؟

شاید جالب باشد بدانید که خاستگاه املت جایی نیست جز سرزمین پارس!

طبق پژوهش‌های آلن دیویدسن در کتاب The Oxford Companion to Food نخستین نشانه‌هایی که از طبخ تخم‌مرغ به شکل املت به دست آمده مربوط به ایران باستان بوده است. در قرن چهارده میلادی نیز اولین بار از واژه املت در آشپزی فرانسوی استفاده شده است. املت در آشپزی فرانسوی چنان ارج و قربی داشت که الکساندر دوما در کتاب «واژه‌نامه بزرگ آشپزی» خود مدخل مفصلی را به آن اختصاص داده است.

کالری املت

نکات طلایی املت

درست کردن املت اگرچه کار ساده‌ای است اما هیچ میانبری برای تبدیل شدن به یک استاد املت وجود ندارد. اگر به دنبال حرفه‌ای شدن در پخت یک املت هستید، باید آن را با تمرین و تکرار به دست آورید. با این حال، نکاتی هم وجود دارد که به شما کمک می‌کند املت‌های خود را به روش درست بپزید:

  • تابه خود را با دقت انتخاب کنید. بهترین املت‌ها را فقط در یک تابه نچسب می‌توان درست کرد. در ضمن شکل تابه نیز مهم است. بهتر است از یک تابه بدون گوشه‌های تیز استفاده کنید.
تابه املت
  • از آب استفاده کنید. می‌توانید هنگام هم زدن تخم‌مرغ‌ها کمی آب به آن اضافه کنید. با این کار آب موجود در مایه تبخیر می‌شود و حباب‌های ریزی در بافت املت به وجود می‌آورد. این کار باعث می‌شود بافت املت کمی پف‌دارتر و رنگ آن کمی روشن‌تر شود. بهترین نسبت برای این کار یک قاشق چای‌خوری آب به ازای هر عدد تخم‌مرغ است.
  • از کره استفاده کنید. هیچ ماده‌ای به اندازه کره به املت شما طعمی غنی نمی‌دهد. کره یک دماسنج طبیعی محسوب می‌شود تا بدانید چه زمانی بهترین موقع برای ریختن مایه املت در تابه است. بعد از آب شدن کره در تابه، روی سطح آن حباب تشکیل می‌شود. بهتر است قبل از آن‌که رنگ کره قهوه‌ای شود مایه را داخل تابه بریزید.
کره
  • تابه را تکان دهید. به جای استفاده از انواع کفگیر یا لیسک، تابه را تکان دهید تا مایه به طور یکنواخت پخته شود. بهتر است تابه از روی شعله گاز دور نشود تا دمای پخت دچار نوسان نشود.
  • تخم‌مرغ‌ها را خوب مخلوط کنید. شاید این نکته بدیهی به نظر برسد اما هیچ املت حرفه‌ای و خوشمزه‌ای، بدون مخلوط یکنواخت و یک‌دست تخم‌مرغ درست نمی‌شود. بهتر است همزن دستی به کار ببرید و تا جای ممکن هوا وارد مخلوط کنید.
املت ساده

املت چند کالری دارد؟

قبلاً در مطلب کالری تخم مرغ چقدر است میزان کالری و به طور کلی ارزش غذایی این ماده مغذی در حالت‌های مختلف را به طور مفصل بررسی کرده بودیم. در مجموع املت به دلیل استفاده از تخم‌مرغ وعده‌ای پرکالری اما سالم و پرانرژی محسوب می‌شود. اما بسته به میزان مواد اولیه‌ای که به املت پایه اضافه می‌شود، کالری آن هم تغییر می‌کند. به طور کلی پیشنهاد می‌شود هنگام طبخ املت به جای اضافه کردن روغن یا کره بیشتر، از یک تابه نچسب با کیفیت استفاده کنید تا وعده شما ارزش غذایی متناسب و معتدلی داشته باشد.

املت‌ها نه تنها خوشمزه هستند، بلکه دارای فواید تغذیه‌ای نیز هستند. آن‌ها منبع عالی پروتئین، ویتامین‌های ضروری و مواد معدنی هستند. چه از علاقه‌مندان به تناسب اندام باشید و چه صرفاً به دنبال یک رژیم غذایی متعادل هستید، گنجاندن املت در وعده‌های غذایی خود می‌تواند انرژی پایداری را در طول روز به شما بدهد. ارزش غذایی یک املت ساده (متشکل از ۲ عدد تخم‌مرغ، روغن، نمک و فلفل سیاه) را در جدول زیر ملاحظه می‌کنید:

کالری۲۲۱ کالری
چربی۱۷ گرم
کلسترول۴۲۷ میلی‌گرم
سدیم۳۶۵ میلی‌گرم
کربوهیدرات۱ گرم
پروتئین۱۴ گرم
ویتامین D2/3 میکروگرم
کلسیم۶۵ میلی‌گرم
آهن۲ میلی‌گرم
پتاسیم۱۶۱/۲ میلی‌گرم

آداب مهمان نوازی ایرانی از گذشته تا امروز

مهمان نوازی و خوان گسترده ایرانی، یک گنج پنهان

فرهنگ مهمان نوازی از همان کودکی در وجود ما ایرانی‌ها شکل می‌گیرد و نهادینه می‌شود؛ درست از همان زمانی که در خاله بازی‌های کودکی‌مان با ظرف‌های پلاستیکی اسباب بازی غذا می‌پختیم و منتظر مهمان می‌شدیم. اما در فیلم «مهمان مامان» تصویر دقیق‌تری از آداب مهمان نوازی ایرانی به نمایش گذاشته می‌شود؛ همان فیلمی که روایت سنگ تمام گذاشتن خانواده‌ای فقیری را برای تهیه شام مفصل و آماده‌سازی وسایل آرامش مهمانشان به نمایش در آمده است. مهمان مامان بخشی از فرهنگ مهمان نوازی یا همان «سفره داری» و ارزش و اهمیت آن در بین ما ایرانیان را روی پرده سینما به تمام نشان داده است.

ایران و ایرانی در مهمان‌نوازی و مهمان‌پذیری سابقه دیرینه‌ای دارد و حتی در اشعار تاریخی و جای‌جای تاریخ ایران می‌توانید نشانه‌های آن را ببینید. مثلا آن‌جایی که صائب تبریزی در خصوص مهمان و مهمان نوازی گفته «رزق ما با پای مهمان می‌رسد از خوان غیب، میزبان ماست هر کس می‌شود مهمان ما»؛ یا شیخ ابوالحسن خرقانی صوفی و عارف ایرانی در اهمیت مهمان نوازی بر سر در خانقاه‌اش نوشته بود «نانش دهید و از ایمانش مپرسید. چه آن‌کس که به درگاه باری تعالی به جانی ارزد، البته بر خوان بوالحسن به نانی ارزد»؛ یا حتی کاروانسرهای ایرانی که هنوز هم بخشی از آثار ماندگار ایرانی هستند، بخشی از فرهنگ و آداب مهمان نوازی ایرانی در گذشته‌های دور بوده‌اند.

اما این خوان و سفره ایرانی که همیشه برای مهمانانمان آماده است و این اعتقاد که «مهمان حبیب خداست» ریشه در چه دارد؟ آیا ما هنوز هم در خانه‌های آپارتمانی و کوچکمان، همان مهمان نوازان گذشته هستیم؟

میهمان و میهمان نوازی ایرانی
تعارف به صرف چای، یکی از نمادهای مهمان‌نوازی در فرهنگ ایرانی است.

از مهمان تا میزبان

«مهمان دوست خداست!» این جمله کوتاه، تا اندازه زیادی الگوی مهمان‌نوازی ایرانی‌ها را معرفی می‌کند. در واقع همین تفکر باعث شده روحیه مهمان نوازی در ایرانیان با آن خونگرمی و علاقه به تعاملات گرم وجود داشته باشد و حتی برایشان فرقی هم نکند که آن مهمان کیست، نسبتش چیست، دوستی صمیمی است یا اعضای خانواده و اقوام یا حتی در راه‌مانده‌ای از شهری دیگر یا همسایه‌ای که به رسم ادب بعد از ورودش برایش غذا یا شیرینی خوشامدگویی می‌بریم. برای ایرانی‌ها همیشه مهمان عزیز است و این روحیه میزبانی بخشی از زندگی ایرانی‌هاست هر چند در طی دوران تاریخ به اقتضای زمانه کم و زیاد شده و یا شاید الان به پر رنگی گذشته نباشد.

مهمان نوازی در ایران از دید و بازدیدهای عادی که از آنها به «صله رحم» نام می‌بریم، تا مهمانی‌ها و دورهمی‌های خاصی که به مناسبت‌های مختلف مذهبی یا غیرمذهبی داریم، رواج دارد. به عبارتی این مهمانی‌ها و دورهمی‌ها برای ما ایرانیان بهانه‌ای است که مهمان نوازی و مهربانی خودمان را به نمایش بگذاریم یا حتی با پدیده‌های منفی مثل چشم و هم‌چشمی و تعارفات بی‌جا ترکیبش کنیم.

مهمان، برکت سفره

اگر بخواهیم معنای دقیقی برای مهمان نوازی بیان کنیم، باید آن را از زاویه دو سویه اصلی آن یعنی «مهمان» و «میزبان» بررسی کنیم. مهمان که بخش اصلی واژه مهمان نوازی است در زبان پهلوی یا فارسی میانه با عنوان «ماهمان» معادل مدعو به کاربرده می‌شده است. اما عده‌ای عمیق‌تر به این واژه نگاه کرده و می‌گویند احتمالا مهمان ترکیبی از دو کلمه «مه» به معنای بزرگ از کلمه مهتر و جزء دوم آن کلمه «مان» که فعلی امری به معنای بمان است تشکیل شده؛ بنابراین با این توصیف کلمه مهمان که اصلی‌ترین واژه در ترکیب مهمان‌نوازی است با مفهوم «بزرگ بمان»  توصیف کاملی از مهمان نوازی در خود دارد و انگار عباراتی مثل «قدم رنجه آوردید»، «قدمتان بر روی چشم» یا «صفا آوردی» و از این قسم که معمولا در گرامیداشت مهمان به او می‌گوییم و بخشی از تعارفات رایج بین ایرانی‌هاست هم نشان از همین توصیف از کلمه مهمان دارد.

اما اگر این واژه را در کتب لغات معاصر هم نگاه کنیم می‌بینیم این واژه نشان از مهربانی دارد. برای مثال فرهنگ فارسی عمید کلمه مهمان را به عنوان معادلی برای پذیرایی کردن بیان کرده و دکتر محمد معین هم در بیان این واژه، ریشه آن را در زبان‌های باستان دیده و آن را برگرفته از «میتمان» اوستایی که به معنای توقف کردن و ماندن است دانسته و گفته این واژه در پهلوی همان مهمان، در هندی باستان «میتاس»، در افغانی «میمانا» به معنای موجود و مقیم و در زبان سیریکلی که در پامیر قرار دارد و مردمان آن به لهجه ایرانی صحبت می‌کنند «میمان» است. 

داستان جذاب معنایی کلمه مهمان و مهمان نوازی اما به همین جا ختم نشده و در فرهنگ ایرانی کلمات دیگری هم به وجود آمده‌اند که همگی مشتق یا ترکیبی از کلمه مهمان هستند. از جمله این کلمات می‌توان به مهمان خانه، مهمان‌سرا، مهمان‌دار، مهمان دوست، مهمان‌کده و مهمان‌نواز در فارسی اشاره کرد و باز هم اگر کنکاش را در این کلمه و مشتقاتش ادامه دهیم به جایگاه و مرتبه خاص آن بیشتر پی می‌بریم، وقتی می‌بینیم که در گذشته برای هر مهمان هم اسم خاصی مثل مهمان شبخواب، مهمان خوانده، مهمان ناخوانده، مهمان مسافر، مهمان غریبه، مهمان خودمانی، مهمان روستایی، مهمان شهری یا مهمان شب نشین در نظر گرفته می‌شده است.

میزبان و سفره‌داری با خوان گسترده

اما میزبان که دیگر سویه مهمان نوازی است و اگر نباشد مهمان نوازی هم معنایی ندارد، ترکیبی از دو کلمه «میز» و «بان» است که از کلمه «میزدپان» آمده است. اما کلمه میز که امروز این‌قدر برای ما رایج شده یک کلمه مغولی است که معنای کرسی چهار پایه دارد و در فرهنگ پهلوی هم میز از کلمه «میزد» به معنای چیزی خوردنی آمده که در جشن‌های دینی گذشته بر سفره یا همان خوان گذاشته می‌شده و در نهایت در فارسی این کلمه به میز تغییر یافته و در اوستایی «میزدار» معنی مهمانی یا اسباب مهمان و در زبان پهلوی «میزدپان» همان شخصی است که خوراک را در خوان جشن‌های مذهبی نظارت می‌کند و به این ترتیب در گذر زمان میزبان، جایگزین این کلمات شده است.

نقش غذا در آداب مهمان نوازی ایرانی

اما حالا که با ریشه کلمات مهمان و میزبان آشنا شدیم، برویم سراغ معنای کلمه «مهمان‌نوازی». مهمان نوازی که در انگلیسی با عنوان Hospitality از آن یاد می‌شود، واژه و عملی جهانی و فرافرهنگی است که معادل صمیمی بودن، خوش‌آمدگویی کردن و کمک به دیگران قرار می‌گیرد.

برای ایرانی جماعت، آداب مهمان نوازی، حتی در همان تعارف به صرف چای در منزلش نمود پیدا می‌کند، درست همان زمان که دم در خانه‌‌اش با او چاق سلامتی می‌کنید. یا حتی مهمانی پاگشا و دید و بازدیدهایی باشد که در آن از چای و قلیان، شیرینی و میوه و قهوه گرفته تا تخمه و سفره‌ی غذایی که از فرط تنوع از ترشی و شوریجات و چندین غذای مختلف، نان، سبزی، ماست و سالاد و انواع نوشیدنی از دوغ گرفته تا نوشابه‌های رنگ‌ووارنگ، دنیایی پر از شناخته و ناشناخته می‌سازد. تازه اینها آن بخشی از مهمان نوازی است که از گذشته باقی مانده؛ چون در گذشته جریان دید و بازید و متعاقب با آن مهمان نوازی فقط به سنگ تمام گذاشتن در خوراکی‌ها و تمیزی خانه نبود.

ریشه مهمان نوازی ایرانی

آداب مهمان نوازی ؛ از گذشته تا امروز

مهمان نوازی ایرانی از معماری سنتی ایرانی تا کاروانسراها و اشعار و ضرب‌المثل ایرانی در پاس‌داشت جشن‌ها و برنامه‌های مذهبی و غیرمذهبی خود را نشان داده و در قرون مختلف به سبک و سیاق مناسب اجرا شده است.

تقویم‌های ایران باستان با آن جشن‌های متعدد و مناسبت‌های شاد پرمعنایش نشان از ریشه مهمان نوازی ایرانی‌ها دارد. ایرانیان این جشن‌ها و مراسم آیینی را فرصتی برای میزبانی در نظر می‌گرفتند و یکی از مهمترین آئین‌های ایرانی که دید و بازدید و مهمانی و مهمان نوازی به صورت کامل در آن خودش را نشان می‌دهد نوروز باستانی یا شب یلدا است.

یکی از قسمت‌های اصلی اکثر سفرنامه‌های موجود، آن قسمتی است که سیاحان و نویسندگان به آداب مهمان نوازی ایرانیان اشاره کرده‌اند و این نقطه‌ای عطف بر صحت مهمان نوازی ایرانیان است.

مثلا ابن حوقل، جغرافی‌دان عرب در سده چهارم قمری، در خصوص مهمان نوازی آل بویه و اطرافیانشان چنین گفته است:«پادشاهان و رجال فارس دارای لباس دیبا و نیکو هستند و با کسانی‌که به حضورشان برسند با کمال جوانمردی و خوشرویی رفتار می‌کنند. در مهمان نوازی و دستور تهیه طعام‌های گوناگون برای واردین کوشا هستند. سفره‌های خود را با خوراکی‌های رنگین و فراوان می‌آرایند، دستور می‌دهند قبل از خوان گستردن، شیرینی و میوه برای میهمان آورده شود. مجالس آنان از سخنان سبک و حرکات ناشایست و اخلاق پست به کلی منزه است. در آرایش و سفره و لباس مبالغه می‌کنند و در میان بزرگان فارس رقابت و هم‌چشمی در این‌گونه امور حکم‌فرما است». و حتی در ادامه و تاکید بر مهمان نوازی ایرانی گفته: «مثل اینکه همه مردم از یک خانواده و در یک خانه زیست می‌کنند، افراد بی‌آنکه میانشان سابقه آشنایی باشد به خانه یکدیگر می‌روند و با کمال گرمی از همدیگر پذیرایی می‌کنند. هر صاحب ملکی کوشش دارد خانه وسیعی تهیه کند تا بتواند از میهمانان بهتر پذیرایی کند.» 

کاروانسراها مکانی برای مهمان نوازی در ایران

کاروانسراها، نمادی از میهمان نوازی ایرانی

در گذشته‌های دور آن زمان که مسافرت به سبک و سیاق کنونی نبود و وسایل نقلیه همان چهارپایان بودند، کاروانسراها اقامتگاهی برای مسافران بودند تا آنها بتوانند به صورت رایگان یا با کمترین هزینه در آنها اسکان و خستگی سفرشان را در کنند.

بنابر اسناد موجود، کاروانسراها در گذشته آن‌چنان اهمیتی داشتند که در سال ۷۱۹ به فرماندار سمرقند که اکنون بخشی از ازبکستان است اما در گذشته بخشی از ایران بوده، دستور داده شده بود که مسافرخانه یا همان کاروانسرایی برپا کند تا مسلمانانی که از آنجا گذر می‌کنند بتوانند یک شبانه‌روز آنجا سکنا کنند و از آنها به کمال پذیرایی شود.

سنت نان و نمک

نان و نمک خوردن یکی از سنت‌های دیرینه ایرانی است و به نوعی می‌توان آن را بخشی از سنت مهمان نوازی و در میان عیاران و پهلوانان دانست. در فرهنگ دهخدا از سنت نان و نمک در ایران گفته شده: در فرهنگ ایرانی اگر شخصی مهمان شخص دیگری برای غذا بوده باشد، می‌گویند که نان و نمک او را خورده است و به مناسبت متنعم گشتن از کسی که با او نان و نمک خورده است، متعهد و ملزم به حفظ دوستی و وفای او است.

از سنت نان و نمک در شاهنامه بارها صحبت شده و مثلا در جایی اشاره به امتنای اسفندیار از نشستن سر خوان رستم دارد چون معتقد بوده اگر بشیند و نان و نمک رستم را بخورد دیگر نمی‌تواند با او بجنگد:

گر اکنون بیایم سوی خوان تو

بوم شاد و پیروز مهمان تو

تو گردن بپیچی ز فرمان شاه

مرا تابش روز گردد سیاه

فرامش کنم مهرِ نان و نمک

به پاکی نژاد اندر آریم شک…

و حتی در جای‌جای سنن ایرانی از نمک و واژه‌های مرتبط با آن از جمله نمک نشناس، نمک پرورده، دستم نمک ندارد و نمک خوردن و نمکدان شکستن هم می‌توان نشان احترام به فرهنگ نان و نمک را دید.

نقش تعارف در مهمان نوازی ایرانی

تعارف که بخشی از لفاظی کلامی یا رقص ظریف ارتباطی ما ایرانی‌هاست، بخشی از عادات کلامی ما محسوب می‌شود که آنقدر در فرهنگ ایرانی جا باز کرده که برای ما ایرانی‌ها شاید خیلی به چشم نیاید و یا نتوانیم مصادیق آن را به راحتی در گفتگوهای روزانه‌مان از هم تفکیک کنیم. اما این کلمه که اساسا ریشه عربی دارد چرا بخشی از آداب ایرانی شده است؟

ویلیام او بیمن، استاد انسان شناسی در دانشگاه مینه سوتا و متخصص خاورمیانه در خصوص تعارف در میان ایرانیان می‌گوید: «یک مفهوم کلیدی در تعارف، کارکردی است که من آن را به عنوان «دست پایین گرفتن» توصیف می‌کنم به عبارتی تعارف نوعی بالا بردن شخص دیگر و پایین آوردن خود است.» او حتی توضیح داده که در جامعه سلسله مراتبی مانند ایران، این رفتار ثبات اجتماعی ایجاد می‌کند، زیرا وقتی هر دو نفر این کار را انجام می‌دهند، به برابری می‌رسند». بله! تعارف نشان دهنده جوهر مهربان مردم ایران است و به واقع که او به درستی تعارف را در ما ایرانیان توصیف کرده است و اگر از حق نگذریم تعارف در مهمانی‌های ایرانی به حد اعلای خود می‌رسد و بخش مهم مهمان نوازی ایرانی است.

رژیم لاغری کره ای یا K-Diet چیست و چه اصولی دارد؟

رژیم لاغری کره ای

مردم کره و بخصوص زنان این کشور کم غذا نیستند؛ آنها در واقع زیاد هم غذا می‌خورند اما چاق نمی‌شوند. چرا؟ لاغر بودن در فرهنگ آسیایی یک امتیاز است و هر چند نژاد زرد به شکل طبیعی ساختار بدنی لاغری دارد، اما همه ماجرا شامل ژنتیک نیست. می‌توان مطمئن بود که کی دایت (K Diet) یا رژیم لاغری کره ای تا حدود زیادی در این بین نقش دارد.

اجاره بدهید بیشتر توضیح بدهیم. احتمالا نام موکبانگ (Mukbang) را شنیده باشید. موکبانگ، استریم زنده ویدیویی است که طی آن میزبان، انبوهی از غذا را مقابل خود قرار داده و می‌خورد و در همان حال با بینندگانش نیز صحبت می‌کند و در مورد غذا نظر می دهد. این پدیده نیز جزئی از موج هالیوی کره جنوبی است که از سال ۲۰۱۰ شروع شده است و اکنون نه تنها در کره جنوبی،  بلکه در آمریکای شمالی نیز کسانی به تولید ویدیوهایی از این دست پرداخته و کانال‌هایی مخصوص انتشارشان وجود دارد.

موکبانگ کره ای
موکبانگ کره‌ای یک پدیده تلوزیونی است که حجم بالایی از غذا در آن مصرف می‌شود.

اما نکته جالب در اینجاست که علیرغم آنکه پیتزا، سوسیس و نودل، یا شیرینی‌هایی مثل ماکارون در حجم بسیار زیاد توسط میزبان خورده می‌شود، این افراد (غالبا دختران جوان کره‌ای) اندامی بسیار متناسب و لاغر دارند. گذشته از این، اگر در خیابان‌های سئول قدم بزنید، به ندرت فرد چاقی را می‌بینید. هرچند ورود و شیوع فرهنگ فست فود آمریکایی در این کشور این روزها بیشتر حس می‌شود. اما در نهایت، بخصوص زنان کره‌ای به تناسب اندام خود اهمیت خاصی می‌دهند. رازهای رژیم لاغری کره ای یا کی دایت کدام است؟

کی دایت از کجا بوجود آمد؟

 فرهنگ آشپزی کره، مد و فشن صادراتی از این کشور، فیلم‌ها و سریال‌ها و موسیقی پاپ کره‌ای در حال تسخیر دنیا هستند و تاثیرات عجیبی از خودشان به جا گذاشته‌اند. جاذبه این فرهنگ آسیایی به اندازه‌ای بالاست که بسیاری از مردم کشورهای مختلف، شیفته پیدا کردن اطلاعات دست اول از زندگی کره‌ای ها، پی بردن به رازهای زیبایی اندام و پوست آنها و تقلید از سبک زندگی‌شان هستند.

رژیم غذایی کره‌ای یا کی دایت، حسابی در میان انواع رژیم‌های غذایی دیگر سر و صدا به پا کرده و به عنوان رژیمی سالم و تقریبا گیاهی شناخته شده است. اصل و مبدا این رژیم، به همان غذاهای روزانه‌ای بازمی‌گردد که مردم کره مصرف می‌کنند، اما علت محبوبیت فراگیرش -بخصوص در میان نوجوانان و جوانان در حال حاضر- به جذابیت موسیقی کره‌ای کی پاپ (K Pop) بازمی‌گردد. ارتباط موسیقی کی پاپ با گسترش فرهنگ غذایی کره جنوبی به تنهایی بسیار جالب است. کی پاپ نه تنها سلیقه شنیداری و دیداری مردم را تغییر داده، بلکه فرهنگ غذایی کره جنوبی را هم در نقاط بسیاری منتشر کرده است

با تماشای کی پاپ آیدل‌ها (K Pop Idols) یا خوانندگان و پرفورمِرهای (performer) دختر و پسر کی پاپ، اولین نکته‌ای که توجه‌ها را جلب می‌کند، اندام متناسب و حتی لاغر آنها، پوست صاف و موهای براق است. می‌توان گفت این جوانان، عروسک‌های زنده انسانی هستند که علایمی مثل چروک پوست، ریزش مو یا دندان‌های خراب، موی سفید و چاقی در قسمت‌های مختلف بدن در آنها دیده نمی‌شود. گفته می‌شود که راز این مسئله در کی دایت‌های مختلفی نهفته که اهالی موسیقی و سینما در کره دنبال می‌کنند. بنابراین، بسیاری دوست دارند ظاهر و اندامی شبیه آنها داشته باشند.

اصول رژیم لاغری کره ای

معجزه اندام لاغر و متناسب و پوست و موی ایده‌آل و ظاهری جوان، نتیجه مصرف مقادیر بسیار زیادی سبزیجات، غذاهای تخمیری دورچین، غذاهای دریایی و عدم مصرف گوشت قرمز، لبنیات، اسنک‌ها، شیرینی‌جات و غذاهای سرخ کرده و چرب است. هرچند که در کره جنوبی، امروزه گوشت قرمز به نسبت حتی یک دهه قبل بسیار بیشتر مصرف می‌شود و باربیکیوی کره‌ای تبدیل به ترندی مابین رستوران‌روها و عاشقان گوشت کبابی شده، اما می‌توان به راحتی همان مقدار کم گوشت قرمز را نیز با توفو، تمپه و قارچ کینگ اویستر جایگزین کرد تا سالم‌تر باشد.

به طور کلی، کی دایت رژیمی از نوع کم کربوهیدرات است، برنج و نودل یا رامن اصلی‌ترین منابع کربوهیدارات در غذاهای کره‌ای هستند؛ و در آن خبری از سیب زمینی، انواع نان و کیک نیست. سرخ کردن مواد غذایی به میزان بسیار کم و با روغن گیاهی‌ای مانند روغن کنجد انجام می‌شود. همراه ساختن این اصول کلی، با تمرینات ورزشی‌ای که سلبریتی‌های کره جنوبی انجام می‌دهند، باعث می‌شود تا فرد شکمی تخت، بازوان و پاهایی باریک و کمر کوچکی پیدا کند که از هر نوع چربی اضافه (عمدتا محصول دریافت کالری بیش از نیاز بدن)، عاری است.

اصول رژیم غذایی کره ای
رژیم کی‌دایت یا رژیم کره‌ای بر مصرف سبزیجات، چای گیاهی و غذای دریایی استوار است.

رژیم لاغری کره ای که با مصرف چای‌های گیاهی و آب فراوان همراه است، فیبر زیادی را وارد بدن می‌کند که در پاکسازی و تنظیم فعالیت‌های دستگاه گوارش هم موثر است. پروبیوتیک‌هایی که در غذاهای تخمیری‌ای مانند کیمچی و انواع بانچان‌های کره‌ای به چشم می‌خورد، از جمله باکتری‌های مفید برای روده است.  در عین حال، کاهش فشار خون و قند خون و کلسترول بد خون از دیگر پیامدهای مثبت رژیم کی دایت به شمار می‌رود.

اصول کلی رژیم لاغری کره ای

غذاهای مجاز:

  • سبزیجات
  • تخم مرغ، گوشت، ماهی و غذاهای دریایی
  • برنج
  • کوفته، پنکیک و رشته فرنگی بدون گندم (ماش جایگزین خوبی برای گندم است)

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد:

  • لبنیات مانند شیر، ماست، بستنی
  • نان، ماکارونی، غلات تهیه شده از گندم
  • غذاهای سرخ شده، روغنی و گوشت‌های چرب
  • نوشابه، آب نبات، غذاهای پخته شده
کیم باپ کره ای
کیم باپ، یک نوع رول برنجی کره‌ای است که یک فست فود سالم است.

علاوه بر کاهش وزن، کی پاپ بر سلامت کلی افراد نیز تاثیر دارد. احتمال جلوگیری این رژیم غذایی از بروز بیماری‌های مزمنی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و سایر بیماری‎‌ها نیز زیاد است، چون اساسا غذاهای فراوری شده، روغنی و چرب در آن جایی ندارد. به علت عدم مصرف لبنیات نیز، بروز آکنه و مشکلات پوستی مشابه مابین دنبال کنندگان این رژیم کمتر گزارش شده است.

آیا تمام این موارد گفته شده به معنی بی‌نقص بودن کی دایت است؟ نه! درست است که هیاهو و هیجان زیادی دور و بر رژیم لاغری کره‌ای شکل گرفته و همچنان هم در حال افزایش است، اما انتقادها از این رژیم به هیچ وجه کم نیست. عده ای از فعالان حقوق زنان، روانشناسان و صاحب نظران، به دلیل تبلیغات افراطی حول محور داشتنِ ظاهر فیزیکی خاص، به انتقاد از رژیم لاغری کره ای می‌پردازند. این موضوع، بحث‌های زیادی را در مورد استانداردهای کلیشه‌ای زیبایی برانگیخته که از جهات مختلف بر نوجوانان تأثیر می‌گذارند.

ریزه‌کاری‌هایی که در رژیم لاغری کره ای رعایت می‌شود

رژیم گرفتن به تنهایی باعث داشتن اندام ایده‌آل نیست. به همین خاطر کره‌ای‌ها نکات ریز و درشت زیادی را هم در کنار اهمیت به تغذیه‌شان گنجانده‌اند. اگر بخواهید واقعا رژیم کی دایت را امتحان کنید لازم است به این جنبه‌ها هم توجه داشته باشید.

پیاده روی‌های طولانی

کره‌ای‌ها رژیم را با ورزش و یا پیاده‌روی‌های طولانی ترکیب می‌کنند. ساعت‌های فیت نِسی مثل برندهای اپل و فیت بیت (FitBit) در این کشور محبوبیت زیادی دارند و تازه به علت زیرساخت‌های حمل و نقل پیشرفته‌ای که در شهر سئول وجود دارد، مردم به راحتی می‌توانند به فواصل طولانی بروند و بیایند. بنابراین، بدون اینکه نیازی به خستگی بدنی و تعریق زیاد در نتیجه فعالیت ورزشی باشد، صرفا با پیاده‌روی و روزی چند هزار قدم راه رفتن می‌شود به نتایج خوبی رسید.

لب نزدن به فست فود غربی

پرهیز از مصرف فست فود از دیگر اصول مکمل رژیم کی دایت است. هرچند که افزایش افتتاح شعبه‌ فست فودهای آمریکایی در کره سرعت گرفته است، اما به علت امکان دسترسی سریع به غذای ارزان قیمت، مصرف این نوع غذاها نفوذ آنچنانی نداشته و در حد یک تفریح انجام می‌شود.

فست فود کره ای
فست فود کره‌ای، وعده‌هایی است که سریع آماده می‌شود و ارزان قیمت است.

موضوع دیگر در رژیم لاغری کره ای این است که در تقابل با ذائقه کره‌ای‌ها که به غذاهای ترش و شور و ادویه‌دار عادت دارند، فست فود غربی شیرین است. این خود دلیل دیگری است که چرا اکثر مردم کره ترجیح می‌دهند تا به جای گاز زدن ناگت مرغ و فرنج فرایز، سر راه رول برنجی یا کیمباپ (Kimbap) بخورند. کیمباپ رولی است که انواع سبزیجات و گوشت داخلش یافت می‌شود و مشابه سوشی است البته به سبک کره‌ای؛ به این معنی که خبری از ماهی خام در آن نیست. کیمباپ روشی عالی برای تامین کالری‌ مورد نیاز روزانه و سیر شدن است، آنهم بدون اینکه وزن شما افزایش داشته باشد.

در کره جنوبی فست فودهای زنجیره‌ای از مواد اولیه سالم‌تری برای طبخ غذا استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، اگر سری به تاکو بِل (Taco Bell) بزنید خواهید دید که پرس‌هایشان نسبت به آمریکا بسیار کوچکتر است و سس‌هایشان نیز به لحاظ حجمی، کمتر از شعبات داخل آمریکاست. یا برندی مثل سابوِی (Subway) در منوی خودش انواع میگو و سبزیجات را برای انتخاب توسط مشتریان جا داده است. در واقع فست فودها خودشان را با سلایق و فرهنگ غذایی کره جنوبی تطابق داده‌اند. 

مصرف شیرینی در حد اعتدال

مصرف شیرینی هم در میان مردم کره با میانه‌روی انجام می‌شود. به این ترتیب اگر سری به رستوران‌های سنتی این کشور بزنید می‌بینید که هرگز خبری از دسرهای سنگینی مانند چیزکیک یا کرم بروله (Creme Brulee) نیست. همچنین از دیگر عادت‌های غذایی کره‌ای‌ها که به حفظ وزن و تناسب اندامشان کمک زیادی می‌کند، رعایت تعادل در خوردن انواع مواد غذایی است. به عنوان مثال، حتی در خصوص باربیکیوی کره‌ای که محبوبیت زیادی دارد، مصرف گوشت کبابی در قالب غذای روزانه و وعده غذایی معمول، انجام نمی‌شود.

صبحانه در کره جنوبی
صبحانه در کره جنوبی وعده‌ای متمایز نیست و از همان غذاهای رایج تشکیل می‌شود.

صبحانه غیر معمول کره‌ای

وعده صبحانه در کره جنوبی برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر وعده‌ای متمایز نیست و حتی می‌توان گفت هیچ آیتم خاصی ندارد. شاید تعجب کنید اگر بدانید در برابر صبحانه رایج غربی که از سوسیس، تخم مرغ، و نان تشکیل شده، در کره مردم برای صبحانه همان چیزهایی را می‌خورند که در وعده‌های دیگر مصرف می‌کنند: مثل کیمچی، برنج و سوپ. مثلا سوپی که اشاره شد مقدار کمی گوشت قرمز دارد و عصاره ماهی در آن به کار رفته است. در نتیجه، صبحانه بسیار سبک است.

نان ممنوع است

رایج‌ترین کربوهیدرات مصرفی کره‌ای‌ها نان نیست، بلکه برنج است. همه ما این را از زبان کارشناسان تغذیه شنیده‌ایم که برنج چاق کننده است. اما نگاهی به فیزیک مردم کره یا ژاپن، انسان را در مورد درستی این گزاره به شک می‌اندازد. اگر واقعا اینطور بود، چرا با وجودی که این مردم روز و شب در وعده‌های اصلی غذایی یک کاسه برنج می‌خورند چاق نیستند؟

برخلاف برنج، نان به علت فراوری شدن آرد مصرفی بسیار چاق کننده است. خیلی از اوقات در آرد نان‌های مختلف از شکر هم استفاده می‌شود تا با مخمر واکنش نشان داده و باعث پف کردن خمیر شود. اما برنج، افزودنی و شکری همراهش ندارد.

غذای مامان پز

در آخر، باید دانست که طبخ غذا در آشپزخانه منازل در کره جنوبی و نقش مادران در شکل دادن به سلیقه اعضای خانواده بسیار تاثیرگذار است. بسیاری از مادران در کره جنوبی بهتر از سرآشپزهای رستوران‌ غذا می‌پزند و به این خاطر است که خوردن دستپخت مادر و همسر در این کشور یک عادت رایج است.

غذای خانگی و رژیم لاغری کره ای
غذای خانگی عامل نزدیکی و گرمی خانواده‌ها در کشور کره است و اهمیت زیادی دارد.

باید دانست که بسیاری از زنان از سنین پایین آشپزی را در خانه یاد می‌گیرند و این سلیقه و مهارت در آشپزی را در خانه همسر و برای خانواده‌شان نیز به کار می‌گیرند. درست کردن کیمچی یکی از اولین درس‌های دخترها در یادگیری آشپزی است. بنابراین، هرچند کیمچی را می‌توان زا هر فروشگاهی تهیه کرد، اما بسیاری از خانواده‌ها به مزه کیمچی مامان پز عادت دارند.

رژیم لاغری کره ای و استانداردهای سختگیرانه زیبایی

مثال‌هایی از رژیم‌های سلبریتی‌های کره‌ای وجود دارد که اطلاع از آنها  به روشن شدن موضوع بیشتر کمک می‌کند. هر چند کره‌ای‌ها و بخصوص جوانانی که در حوزه‌های هنری کار می‌کنند به صورت ژنتیکی بدن لاغر و پوست صافی دارند، اما قوانین زیبایی ظاهری در صنعت سرگرمی کره جنوبی به اندازه‌ای سختگیرانه است که دستیابی به بدن بی‌نقص‌تر هنوز و همچنان یک هدف به شمار می‌رود.

تب عمل‌های زیبایی مختلف در کره بسیار بالاست و تقریبا به صورت یک هنجار پذیرفته شده درآمده است. بسیاری از والدین به عنوان هدیه تولد ۱۸ سالگی فرزندان، مبالغی را برای عمل‌های زیبایی به آنها هدیه می‌دهند. داشتن صورتی زیباتر، با پشت پلک‌هایی که تا حد امکان پف ندارند، لب‌هایی که گوشه‌هایشان رو به بالاست و زاویه‌های فیلری چانه و گونه در کره جنوبی، یک پیش درآمد برای بدست اآردن شغل بهتر، همسر زیباتر و ثروتمندتر و پذیرفته شدن در ارتباطات انسانی است.

زیبایی اندام نیز به کمک رژیم‌های غذایی سخت حفظ می شود. سلبریتی‌های کی پاپ در فاصله بین فصل‌های کاری‌شان رژیم می‌گیرند تا وقتی دوباره جلوی دوربین بازگشتند تصویر ایده‌آل‌شان مخدوش نشده باشد. بالاخره هرچه باشد رسانه‌های کره‌ای با دقت بسیار زیادی هر نوع تغییر کوچک را در ظاهرشان ردیابی میکنند. در بین جوانانی در این رده سنی انواع رژیم‌های لاغری فوری رایج است که اساسشان  بر مصرف حداقل میزان مواد غذایی و حتی گرسنگی دادن به خود تا حد از حال رفتن استوار شده است!

استانداردهای زیبایی در کره
در کره جنوبی استانداردهای زیبایی بسیار سختگیرانه است.

به عنوان نمونه، می‌توان از رژیم آی یو (IU)خواننده کره‌ای در سال ۲۰۱۳ نام برد که از یک سیب برای صبحانه، یک سیب زمینی شیرین برای وعده ناهار و شیک پروتئینی برای شام تشکیل شده بود. جیمین (Jimin) از گروه بی تی اس هم به خاطر رژیم‌های غذایی سختگیرانه‌اش معروف است، او گاهی چند روز غذا نمی‌خورد!

مینا از گروه سابق گوگودان (Gugudan)نیز در کل روز خودش را با نوشیدن دو بطری آب گازدار سیر نگه می‌داشت. شیومین (Xiumin)از گروه EXO زمانیتنها با نوشیدن قهوه در کل روز و یک روز در میان غذا خوردن خودش را سیر می‌کرد. و بالاخره، آخرین نمونه هم تی اُ پی (T.O.P)است که در گروه بیگ بنگ همکاری داشت و برای کم کردن ۲۰ کیلو وزن در عرض ۴۰ روز، صرفا آب و ژله با طعم لوبیا قرمز می‌خورد.

انتقادها از رژیم لاغری کره ای

انتقادهای بسیاری هم نسبت به کی دایت وجود دارد. در داخل کره فعالان حقوق زنان نسبت به تقلیل دادن تصویر زن به عنوان یک شیء زیبا و مورد پسند مردان به رژیم‌های بدون انعطاف کی دایتی و جراحی‌های زیبایی افراطی معترض هستند. در این کشور مردان نیز جزو مشتریان پر و پا قرص صنعت زیبایی هستند  و وسواس خاصی  نسبت به اندام خود پیدا کرده‌اند، هرچند در قیاس با زنان که ۸۰% مشتریان کلینیک‌های زیبایی و پزشکان متخصص تغذیه را تشکیل می‌‎دهند، جمعیت‌شان کمتر است.

از دیگر نقدهای جدی وارده به کی دایت، کمبود شواهد لازم برای اثربخش بودن و یا حتی بدون ضرر بودن این رژیم برای بدن است. کی دایت فاقد یک دستورالعمل راهنمای کلی استاندارد است. به عنوان مثال، هرچند توصیه شده تا افراد غذاهای مقوی بخورند، اما مشخص نیست معیار تشخیص غذای مقوی کدام است. آیا کی دایت همچنان محبوب باقی می‌ماند یا این موج بلند کره‌ای روزی فرو می‌نشیند؟

محصولات تخمیری ؛ غذاهایی زنده در طول تاریخ

محصولات تخمیری غذاهایی زنده و سرشار از پروبیوتیک

قصه طول عمر قفقازی‌ها یا داستان تخمیر در تمدن چین باستان را شنیده‌اید؟ تمدن‌هایی که با معجزه مواد غذایی بسیاری از بیماری‌ها را از خود بیرون و عمر مردم‌شان را طولانی‌تر کردند! اما رازهای عجیب و جذاب غذایی این سرزمین‌ها، چطور فراموش شد و چه شد که بسیاری دیگر از مردم جهان از معجزه پروبیوتیک‌ها و محصولات تخمیری شفابخش بی‌خبر ماندند؟

شاید مشکل از انقلاب صنعتی شروع شد و تکنولوژی که برای ماندگارتر شدن مواد غذایی به میدان آماده بود، آرام آرام روش‌های خاص سنتی را به حاشیه برد! دلیل این فراموشی هرچه که باشد، از اهمیت محصولات تخمیری و مواد پروبیوتیکی کم نمی‌کند. حتی اگر بانیان چرخه تولید صنعتی مواد غذایی، برای تکنولوژی کلاه از سر بردارند، باز هم نمی‌توانیم معجزه تخمیر طبیعی و باکتری‌های مفید شفابخش را نادیده بگیریم. همین بهانه کافی است تا فرهنگ غذایی اهالی تمدن‌هایی را مرور کنیم، که به لطف پروبیوتیک‌ها عمری درازتر و جسمی سالم‌تر داشته‌اند.

فرآیند شیمیایی طبیعی تخمیر سابقه و قدمتی دیرین دارد و در طول هزاران سال نسل به نسل انتقال یافته است بنابراین اگر بگوییم این فرایند نگهداری غذا یکی از قدیمی‌ترین اعمال تاریخ بشر است و قدمت آن به ۱۰ هزار سال قبل از میلاد باز می‌گردد، بی‌راه نگفته‌ایم. اگرچه تخمیر خود به خودی، پیش از اختراع بشری تخمیر غذا وجود داشته است.

جایگاه محصولات تخمیری در بشقاب‌های ما

وقتی برای اولین بار عبارت «محصولات تخمیری» را می‌شنوید، بعید است که تصویر همان سرکه سیب، خیارشور یا ترشی کلم خودمان در ذهن‌تان تداعی شود. برای آن‌که تخمیر را توضیح دهیم و محصولات تخمیری را معرفی کنیم، بهتر است ابتدا با فرایند تخمیر آشنا شویم. تخمیر فرایندی برای نگهداری از محصولات غذایی است که در آن محصولاتی جدید با طعم و مزه جدید تولید می‌شود. از جمله غذاهایی که شاید بسیاری از ما از تخمیری بودن‌شان بی‌خبر باشیم، می‌توان به پنیر، ماست و کفیر، سرکه، سس سویا و حتی قهوه و کاکائو اشاره کرد.

تخمیر فرآیندی متابولیک است، که با استفاده از میکروارگانیسم‌های رایجی مانند باکتری‌ها، مخمرها و کپک‌ها، یک ماده غذایی را تبدیل به غذایی دیگر می‌کند.

طبق گفته فوربس، مصرف غذاهای تخمیر شده در سال ۲۰۱۸ تا ۱۴۹ درصد افزایش یافته است که نه تنها قدرت ماندگاری این نوع باستانی نگهداری از غذا را نشان می‌دهد؛ بلکه نشان می‌دهد چگونه جهانی شدن، غذاهای تخمیر شده را به فرهنگ‌های جدید معرفی کرده و در نتیجه محبوبیت انفجاری پیدا کرده است.

تخمیر در فرهنگ‌های جهانی

اولین سابقه تخمیر به شش هزار سال قبل از میلاد در هلال حاصلخیز (Fertile Crescent) که منطقه‌ای به شکل بومرنگ در خاورمیانه است و خانه برخی از اولین تمدن‌های بشری بوده برمی‌گردد. تقریبا می‌توان گفت هر تمدنی که آن زمان شکل گرفته بود، حداقل یک غذای تخمیر شده را در میراث آشپزی خود می‌گنجانده؛ از کیمچی کره‌ای و چاتنی هندی گرفته تا کلم ترش آلمانی، ماست و پنیر همه جا حاضر!

در برخی موارد، تخمیر یک جزء حیاتی برای ایمنی مواد غذایی و اقدامی فراتر از نگهداری روزمره آن بوده است. مثلا در کشورهای غرب آفریقا، گاهری (Garri ) یک منبع غذایی مهم است که از ریشه گیاه کاساوا تهیه می‌شود و حاوی سیانیدهای طبیعی یا همان سیانور است که اگر به درستی تخمیر نشود، می‌تواند سمی باشد. مواد غذایی دیگر مانند توگوای (Togwa) تخمیر شده تانزانیا که یک نوشیدنی غیرالکلی است و از آن به عنوان یک نوشیدنی سرشار از انرژی استفاده می‌شود، در مناطقی که بهداشت ضعیفی دارند از سلامت مردم در برابر بیماری‌های ناشی از غذا محافظت می‌کنند.

تمدن‌های آسیایی اما در این میان سابقه تخمیر انواع مختلفی از غذاها را از جمله ناتو (Natto) ژاپنی که همان تخمیر لوبیا سویا است، مام (Mám ) ویتنامی که تخمیر غذاهای دریایی است، دوچی (Douchi) چینی که تخمیر لوبیا سیاه است، لائو پا دائک (Lao pa daek) که تخمیر سس ماهی و بانچان (Banchan) کره‌ای که تخمیر غذاهای جانبی دیگر است را به عنوان اجزای ضروری غذاهای روزمره خود حفظ کرده‌اند. از طرف دیگر غذاهای تخمیری در فرهنگ‌های شرقی علاوه بر استفاده به عنوان غذا برای اهداف دارویی هم استفاده می‌شوند که احتمالا این مسئله برای رژیم‌شناسانی که پیرو شعار «غذا به عنوان دارو» هستند، جالب باشد. پیوندهای بین غذاهای تخمیر شده و سلامتی را می‌توان از زمان رم و چین باستان ردیابی کرد.

تخمیر شیر و تولد ماست و پنیر

۱۰ هزار قبل از میلاد؛ قصه تخمیر اتفاقی

اولین داستان تخمیر که توسط انسان انجام شده است به ۱۰ هزار سال قبل از میلاد، درست زمانی که برای حفظ شیر شتر، گاو، گوسفند و بز آن را تخمیر می‌کردند برمی‌گردد. لبنیات با ایجاد شرایط آب‌و‌هوای ایده‌آل و میکرو فلور ضروری و لازم برای تخمیر به طور طبیعی آماده می‌شود.

در آن زمان شیر خودبه‌خود در دمای سرسام‌آور شمال آفریقا تخمیر شد و اولین ماست تولید شد. لبنیات تخمیر شده دارای مواد مغذی هستند و سلامت روده را تقویت می‌کنند. دوغ، ماست، کفیر، خامه ترش و پنیر غنی‌ترین محصولات لبنی پروبیوتیک‌دار هستند که طی فرایند تخمیر تولید می‌شوند.

داستان تخمیر در تمدن چین باستان

۷ هزار سال قبل از میلاد؛ قصه تخمیر در چین باستان

در سال ۲۰۰۴، باستان‌شناسان با انجام آزمایش‌های شیمیایی روی سفال‌‌های چینی نوسنگی که قدمت آنها به هفت هزار سال قبل از میلاد می‌رسد، قدیمی‌ترین نوشیدنی حاصل تخمیر جهان یعنی الکل را کشف کردند. هر چند برخی معتقدند ۱۵۰۰ سال قبل از این تاریخ ایرانیان برای اولین بار الکل را کشف کرده بودند.

۳۰۰۰-۴۰۰۰ سال قبل از میلاد؛ هنر کره‌ای‌ها در تخمیر انواع مواد غذایی و نوشیدنی‌ها

با در نظر گرفتن بسیاری از سوابق تاریخی، آماده‌سازی و مصرف غذاهای تخمیری در کره جنوبی، سابقه‌ای به اندازه قرن‌های سوم و چهارم قبل از میلاد دارد. غذاهای تخمیری و نوشیدنی‌های تخمیری ترکیبی، نشان‌دهنده سنت‌ها و اولویت‌های فرهنگی‌ای هستند که در نواحی جغرافیایی مختلف مشاهده می‌شود. منظور نواحی محل تولد آنهاست.

نیاکان مردم کره با استفاده از همین شیوه آماده‌سازی انواع غذا و نوشیدنی که در جغرافیای سردسیری رواج داشته است، در برابر زمستان‌های طولانی و سرد تاب می‌آورده‌اند. همچنین تهیه غذاهایی از این دست در نواحی گرمسیری کشور کره نیز به هدف دوام آوردن در فصول خشکسالی بوده است.

غذاهای کره‌ای که به بهترین شکل نشان‌دهنده سنت تخمیر توسعه یافته در کره هستند عبارتند از کیمچی (کلم تخمیری)، دونجانگ (رب سویا)، گنجانگ (سس سویا)، گوچوجانگ (رب فلفل) و جِئُوتگال (سس ماهی تخمیر شده) که فرایند تخمیر هر کدام از آنها می‌تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد. درجه تخمیر یک عامل کلیدی در طعم غذاهای کره‌ای است که در خانه و رستوران‌ها طبخ می‌شوند. غذاهای کره‌ای تخمیر شده سنتی، همراه با فواید سلامت قابل توجه هستند.

مصریان باستان هنر خمیر کردن نان را کامل کردند

۳۵۰۰ سال قبل از میلاد؛ مصریان و هنر خمیر کردن نان

مصریان باستان برای اولین بار با کمک مخمر از تخمیر خمیر برای خمیر نان استفاده کردند. نان در آن زمان جزء اصلی رژیم غذایی مصر باستان و منبع غنی از مواد مغذی سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین‌ها و نشاسته بود. تکنیک‌های تخمیر مصری که بین ۳۵۰۰ تا سه هزار سال قبل از میلاد توسعه یافته‌اند، هنوز هم استفاده می‌شوند. نان در سطح جهانی مصرف می‌شود اما اغلب به دلیل غلات تصفیه شده و تولید در مقیاس بزرگ، فاقد مواد مغذی است. برای یافتن نان مغذی، به دنبال عبارات کلیدی مانند سبوس، غلات کامل و گندم کامل باشید و از آرد سفید و شیرین کننده‌های اضافه شده خودداری کنید.

خیار شور محصولی تخمیری متولد شد

۲۰۰۰ سال قبل از میلاد؛ تولد خیار شور

گفته می‌شود خیار شور ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد در دجله یا عراق امروزی به وجود آمده است. در حالی که فرهنگ‌های چینی باستان به تخمیر سبزیجات معروف هستند، ترشی خیار در خاورمیانه ۱۷۰۰ سال قبل در این منطقه تولید شده بوده است. ترشی‌ها از آن زمان تاکنون راه طولانی را طی کرده‌اند و در بسیاری از خانواده‌ها در سرتاسر جهان بخش اصلی مصرفی در کنار غذای اصلی هستند. به لطف تخمیر، ترشی‌ها می‌توانند به کاهش اثرات مصرف آنتی اکسیدان‌ها کمک کنند و نوشیدن آب ترشی می‌تواند در به تعادل رسیئم الکترولیت‌ها و رفع گرفتگی عضلات هم موثر باشند.

چینی ها اولین آنتی بیوتیک را کشف کردند

۵۰۰ سال قبل از میلاد؛ کشف اولین آنتی بیوتیک در چین

از سال ۵۰۰ قبل از میلاد، کشک حاصل از سویای کپک زده توسط چینی‌ها به عنوان یک درمان آنتی بیوتیکی برای جوش و برخی از بیماری‌ها استفاده شد. تخمیر در آن زمان فرآیند جدیدی نبود اما این اولین استفاده مستند از مواد غذایی تخمیر شده به عنوان دارو است. در کنار کشک سویای کپک زده، از پنیر کپک زده هم برای درمان زخم‌های عفونی استفاده می‌شده است. این داروهای باستانی و کپک زده الگویی برای توسعه آنتی بیوتیک‌های آینده مانند پنی سیلین ارائه کردند.

کامبوجا یا کامبوچا متولد شد

۲۰۰ سال قبل از میلاد؛ تخمیر برگ‌های چای و تولد کامبوچا

تخمیر برگ چای برای اولین بار در تمدن‌های چین باستان در حدود ۲۰۰ سال قبل از میلاد ثبت شد و نوشیدنی بسیار محبوب و دوستدار روده یعنی کامبوچا را به دست آمد. کامبوچا که مخلوطی از چای، شکر، باکتری و مخمر است به مدت یک هفته تخمیر می‌شود تا یک نوشیدنی گازدار کمی شیرین و کمی سرکه‌ای تولید شود. بسته به نوع دم‌آوری، بیشتر کامبوچاها سرشار از آنتی اکسیدان‌ها، مواد معدنی، ویتامین‌های گروه B و پروبیوتیک‌ها هستند. با این حال، انتخاب عاقلانه کومبوچا ضروری است؛ همیشه کامبوچایی را انتخاب کنید که قند کمتری داشته باشد.

تخمیر غلات و حبوبات

۱۰۰۰ سال بعد از میلاد؛ تخمیر غلات و حبوبات

تخمیر حبوبات و غلات ممکن است انفجاری‌ترین مراحل تخمیر تاریخی باشد. تنوع غلات که شامل گندم، برنج، چاودار، جو، ذرت و سورگوم و حبوبات شامل لوبیا، نخود و عدس است منجر به تولید انواع محصولات تخمیری در سراسر جهان شد. غلات و حبوبات به تنهایی منبع تغذیه کافی هستند اما زمانی که تخمیر می‌شوند، تراکم مواد مغذی آنها تشدید می‌شود و این محصولات را برای داشتن یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، عالی می‌کند.

لویی پاستور و غذاهای تخمیری

لویی پاستور؛ اولین دانشمند غذاهای تخمیری

با این همه تاریخ اما تخمیر و محصولات تخمیری هنوز تا اواسط دهه ۱۸۰۰ برای مردم ناشناخته بود تا این که در نهایت در سال ۱۸۵۶، یک شیمیدان فرانسوی به نام لویی پاستور، مخمر را به فرآیند تخمیر متصل کرد و به این ترتیب اولین زیمولوژیست شد. پاستور در ابتدا تخمیر را به عنوان «تنفس بدون هوا یا تنفس بی‌هوازی» تعریف کرد. در این زمان، تخمیر هنوز صرفا برای افزایش خاصیت نگهداری مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌‌گرفت.

تخمیر و محصولات تخمیری در دنیای امروز

تخمیر و محصولات تخمیری در مسیر شناخته شدن‌شان بودند که بالاخره در سال ۱۹۱۰ بود برای اولین بار مشخص شد غذاهای تخمیر شده برای سلامتی مفید هستند. در آن سال یک باکتری‌شناس روسی، الی متچنیکوف (Elie Metchnikoff) پس از بررسی‌های مختلف خاطر نشان کرد که طول عمر مردم بلغارستان به طور متوسط ​​۸۷ سال است که برای اوایل دهه ۱۹۰۰ این رقم یک رقم استثنایی بود. متچنیکوف در بررسی دلایلی طول عمر بلغارها به اهمیت مصرف شیرهای تخمیری یا احتمالا همان کفیر پی برد. او باکتری موجود در این شیرهای تخمیر شده را «باسیل بلغاری» نامید و با نسبت دادن فواید زیاد برای سلامتی و طول عمر به این‌گونه از باکتری‌ها، الهام‌بخش مصرف شیرهای تخمیری شد. باسیل بلغاری که بعدها Lactobacillus bulgaricus نام گرفت، توسط لئو اف. رتگر (Leo F. Rettger) بیشتر مورد بررسی قرار گرفت و او در سال ۱۹۳۵ به این نتیجه رسید که گونه‌های خاصی از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس نه تنها می‌توانند در محیط روده انسان زنده بمانند، بلکه بسیار فعال هستند!

تولید انبوه پروبیوتیک‌ها

بیایید برای لحظه‌ای به سال ۱۹۰۰ بازگردیم و فواید سلامتی احتمالی ناشی از خوردن غذاهای تخمیر شده را فراموش کنیم. در سال ۱۹۰۰، تخمیر یک روش شناخته شده برای نگهداری مواد غذایی بدون یخچال بود و درست است که احتمالا زنان خانه‌دار آن دوره با چیزی به نام پروبیوتیک آشنا نبودند اما آنها همان افرادی بودند که با تهیه غذاهایی که در فرایند تخمیر تهیه می‌شدند مثل پنیر، نان و سرکه به صورت ناخودآگاه به سلامت خانواده‌شان کمک می‌کردند.

تا این که بالاخره در مسیر رشد محصولات و غذاهای تخمیری، در دهه ۱۹۷۰ اولین پروبیوتیک‌های قابل بلع در قفسه‌های فروشگاه‌ها عرضه شد. هر چند متچنیکوف با کشف باکتری لاکتوباسیلوس اولین پروبیوتیک را کشف کرده بود و حتی قبل‌تر از آن هم در یک کتاب راهنمای چینی قرن چهارم به پیوند میکروبیوتیک مدفوع اشاره شده بود، رفته‌رفته نقش پروبیوتیک در سلامت انسان اثبات شد و اهمیت آن به قدری احساس شد که شرکت‌های تهیه‌کننده مواد غذایی هم به دنبال افزودن پروبیوتیک‌ها به مواد غذایی‌شان افتادند و این‌گونه شد که قفسه فروشگاه‌ها با گذر زمان به بستری برای محصولات غذایی پروبیوتیک‌دار تبدیل شدند و اکنون کافی است اراده کنید تا با انواع محصولاتی که پروبیوتیک به آنها اضافه شده زندگی سالم‌تری داشته باشید.

زندگی در نبود هوا

پس به طور کلی می‌توان گفت تخمیر یک فرآیند بی هوازی است، به این معنی که در یک محیط بدون هوا رخ می‌دهد. باکتری‌های مطلوب در این محیط بدون اکسیژن رشد می‌کنند و قندها، نشاسته‌ها و کربوهیدرات‌ها را می‌شکنند و الکل‌ها، دی اکسید کربن و اسیدهای آلی را آزاد می‌کنند (که مواد غذایی را حفظ می‌کنند). باکتری‌های نامطلوب که باعث فساد، پوسیدگی غذا می‌شوند نمی‌توانند در این محیط بی هوازی زنده بمانند.

درست است که بیشتر تحقیقات امروزی بر روی محصولات لبنی تخمیر شده متمرکز است اما سبزیجاتی مانند کلم، هویج، سیر، سویا، زیتون، خیار، پیاز، شلغم، تربچه، گل کلم و فلفل، علاوه بر میوه‌هایی مانند لیمو یا انواع توت‌ها، طعم‌ها و بافت‌های جدیدی را ارائه می‌کنند که تا حدودی دلیل تخمیر خانگی را توضیح می‌دهد. به ویژه تخمیر اسید لاکتیک، در حال تبدیل شدن به یک روند محبوب است. چه حافظان سنت آشپزی، چه علاقه‌مندان به فواید سلامتی بالقوه و چه افرادی که به سادگی از امتحان غذاهای جدید لذت می‌برند، علاقه‌مندان به تخمیر زندگی جدیدی را به این عمل باستانی می‌بخشند.

تخمیر اسید لاکتیک، یا تخمیر لاکتو، یکی از رایج‌ترین روش‌ها و یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای آزمایش در خانه است. این یک فرآیند بی‌هوازی است که در آن باکتری‌های اسید لاکتیک، عمدتا گونه‌های لاکتوباسیلوس، قند را به اسید لاکتیک تبدیل می‌کنند که به عنوان یک نگهدارنده عمل می‌کند. نمک با ایجاد شرایطی که به نفع باکتری‌ها باشد، جلوگیری از رشد میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا، بیرون کشیدن آب و مواد مغذی از بستر و افزودن طعم، نقش اساسی در تخمیر سنتی ایفا می‌کند.

ترشی و شوری جات تخمیری

ایران و ترشی‌هایی که تخمیری نیستند

در سفره ما ایرانی‌ها داشتن ساید بسیار مهم است و بخاطر همین هم هست که ترشی و شورهای مختلف را در سفره‌هایمان میزبانیم. گاهی این ترشی‌ها و شورها حاصل دسترنج مادرانمان هستند که هنوز به ترشی انداختن و شور درست کردن در فصلی خاص پایبندند؛ اما این روزها ترشی‌ها و شوره‌های مختلف را در قفسه‌های فروشگاه‌ها می‌بینیم که طعم و مزه ترشی‌های مادر و مادربزرگ‌هایمان را ندارد.این ترشی‌ها و شورها، برخلاف سنت غذایی ما تخمیری نیستند؛ هر چند که سرکه مورد استفاده در آنها خودش حاصل تخمیر است.

محصولات تخمیری که میزان پروبیوتیک و باکتری‌های مفید داشته باشند، باید در فرایندی بی‌هوازی، خاص و بدون هیچ‌گونه سرکه فرآوری شده باشند. پس شاید بتوان شورهای بدون سرکه یا گاهی ترشی‌هایی که بدون سرکه هستند را در این دسته قرار داد.

اما اصلی‌ترین محصول تخمیری ما در ایران که از دیرباز بوده و هنوز هم در روستاهای ایران تهیه می‌شود، دوغ و ماستی است که در مشک یا پوست حیوانات درست می‌شود. هر چند شاید بتوان برخی از پنیرهای سنتی‌مان مثل پنیر لیقوان را هم در دسته غذاهای تخمیری جای دهیم. از همه این غذاها که بگذریم نباید از نان‌های سنتی ایرانی که با خمیر ترش درست می‌شوند غافل شویم. نان سنتی ایرانی با آنچه ما امروز از نانوایی‌های مدرن دریافت می‌کنیم از لحاظ نحوه عمل‌آوری تفاوت دارند پس اگر به دنبال نان تخمیری هستید، در روستاهای ایران دنبالش باشید.

انواع نان سنتی ایرانی و نگاهی به تاریخچه نان در ایران

انواع نان ایرانی

انواع نان همیشه سر سفره ما بوده و اگر بلوای نانی که بعد از جنگ روسیه و اکراین به جریان افتاده تمام شود، احتمالا همچنان هم بخشی مهم از سبد غذایی‌مان خواهد ماند. واقعیت این است که برای ما ایرانی‌ها نان پای ثابت سفره‌مان است و صبح‌ها بدون آن چیزی کم داریم. هر چند این روزها نان‌های صنعتی جای نان سنتی را گرفته است.

برای ما ایرانی‌ها خوردن نان با غذا آنقدر رایج و عادی است، که نمی‌توانیم زندگی بدون آن را تصور کنیم. اما آیا تا به امروز به این فکر کردید نان‌های اصیل و سنتی ایرانی کدام هستند، تاریخچه نان ایران چیست؟ یا اصلا نان‌های سنتی که هنوز هم در برخی روستاها کاملا به صورت سنتی در تنورهای گلی یا سنگی یا ساج پخته می‌شوند را می‌شناسید؟ در ادامه این مقاله، پاسخ این سوالات را پیدا خواهید کرد.

نان اصلی‌ترین منبع غذایی برای ما ایرانیان بوده و هست؛ این ماده غذایی حتی در شرایط جنگ و ناامنی یا حتی خشکسالی و آشوب نان، اهمیت خود را از دست نداده و گاهی حتی خودش، باعث آشوب‌ها و بلواهایی در دنیا شده است.

تاریخچه نان در ایران

تاریخچه نان در ایران

درست مثل تاریخچه نان در دنیا که نمی‌توان دقیق گفت که چه زمانی نان در ایران مرسوم شد و یا بگوییم اولین نان در کجای ایران پخته شده و یا چگونه بوده است؛ اما با بررسی شواهد تاریخی می‌توان گفت انواع غلات یعنی گندم و جو در زمان آشوری‌ها کاشته می‌شده و احتمالا از همان زمان هم پخت نان در ایران رواج داشته است. به طوری‌کـه عمـده غـذای ایرانی‌ها از حداقل سه هزار سال قبل همـواره نان گنـدم بوده اسـت.

طبق آنچه در مقاله‌ای از بریتانیکا آمده، هم در کتیبه‌های ساسانی سده‌های سوم تا چهارم و هم در متون پهلوی قرن نهم از نان یاد شده است.

با توجه به گستردگی و سابقه تاریخی ایران می‌توان گفت تنوع نان سنتی و محلی در ایران کاملا بدیهی است. هر چند این روزها در تمام شهرها و حتی روستاها، نانوایی‌ها جایگزین تنورها و مطبخ‌های نان ایرانی شده و اکثر ما ایرانی‌ها نان اصلی‌مان نان سنگک، لواش، بربری و تافتون یا حتی نان باگت و نان‌های صنعتی شده، اما همچنان انواع نان سنتی ایرانی در شهرها و روستاهای مختلف پخته می‌شوند.

طبق بررسی‌های انجام شده، اولین نشانه از پخت نان در ایران به بقایایی از یک سیلوی گندم و تنورهای گنبدی شکل دوتایی در تپه سیلک حدود ۳۰۰۰ تا ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد بر می‌گردد. شواهدی موجود است که نشان می‌دهد گندم در جیرفت کرمان که شهری باستانی است از گذشته‌های دور کشت می‌شده است.

بله! نان با کشت گندم و کاشت آن در ایران شکل گرفت و به دست ایرانیان در طی قرون مختلف به اشکال مختلف و متنوع در آمد و با روش‌های خاص در تنورهای متنوع که گاهی ایستاده هستند و گاهی داخل زمین قرار دارند و یا حتی با ساج یا در ظروف مناسب نان پخته شدند و تکامل یافتند.

نان‌های سنتی ایران همگی تاریخچه دیرینه دارند و با آردهایی از غلات مختلف از آرد گندم گرفته تا آرد جو و برنج که هر کدام درجه خاص و کیفیت متفاوت دارند با ابزار مناسب خمیر کردن و اضافه کردن خمیر مایه به شکل چانه در می‌‌آمده و با بالشتک پخت نان تهیه می‌شده است.

پخت نان در ایران مراحل و ابزار و ادوات خاص خودش را دارد که در این میان اصلاحات و لغات رایج برای پخت نان شامل خمیر کردن نان، خمیر مایه، چانه کردن خمیر، بالشتک پخت نان که در برخی از نقاط ایران به آن یوک می‌گویند بخشی از دایره لغات اصلی پخت نان در ایران هستند.

شالوده اصلی نان، آرد است و آردی که در انواع مختلف نان به کار برده می‌شود هم متفاوت است. اما اکثر نان‌های اصیل و سنتی با آرد گندم درست می‌شوند، در کنارش آرد جو هم در برخی روستاها در گذشته مورد استفاده بوده و در حال حاضر که مشخص شده این نان خاصیت بالایی دارد بیش از گذشته مورد اهمیت و به طبع آن مورد مصرف قرار گرفته است.

چیزی که باعث شده نان در سبد غذایی همه مردم باشد، این است که این ماده غذایی معمولا جز ارزان‌ترین اقلام است و بنابراین همه مردم با هر درآمدی می‌توانند از آن استفاده کنند.

جایگاه انواع نان در بین ایرانیان

نان؛ مقدس و فراموش نشدنی

کافی است همین جمله معروف را بشنوید تا متوجه شوید نان در میان ایرانیان چه ارزشی دارد: «هر کس که به درگاه این سرای درآمد نانش دهید و از ایمانش مپرسید.»

برای ما ایرانیان نان فقط یک خوراکی نیست بلکه نعمتی از جانب خداوند است که ارزشمند است و اگر روی زمین بیافتد باید حتما دولا شده آن را بردارند و ببوسند. اما این کل داستان جایگاه نان در میان ما ایرانیان نیست، چون برای ما نان بخش جدایی‌ناپذیر غذاهایمان بوده و حتی اکنون که تنوع غذایی سفره‌هایمان بیش از گذشته است باز هم جایگاه ویژه‌ای در سفره ایرانی دارد و برای ما ایرانیان نان دادن به دیگران حتی بخشی از مهمان نوازی ماست.

اصطلاحاتی مثل «نان آور»، «نان خور» و «نان بُر» از رایج‌ترین واژه‌هایی هستند که با نان ساخته شده‌اند.

مثلا نان آور به کسی اطلاق می‌شود که نیازهای اقتصادی یک خانواده را تامین می‌‎کند و به عبارتی روزی می‌دهد و نان خور معمولا همان افراد خانه هستند که نان‌آور برایشان نان و نیازهای اقتصادی‌شان را تامین می‌کند. اما نان بر واژه‌ای منفی است که اشاره به اشخاصی دارد که باعث می‌شود نان آور نتواند کار کند و به عبارتی نان خانه و قوت یک خانواده را قطع می‌کند.

اما این کل اصطلاحات و جملاتی نیست که برای نان در قسمت‌های مختلف ایران به کار برده می‌شود. دیگر اصطلاحات مرتبط با نان شامل «نان و نمک»، «هیچ چی جان نون رو نمی‌گیره» یا «الهی هیچ سفره‌ای بدون نان نباشه»، یا «نون قوت بدن آدمه»، یا مثل‌هایی مثل «اگر برای من آب ندارد، بر ای تو که نان دارد». یا حتی اصطلاحاتی مثل «نان خوردن و نمکدان شکستن» یا«نان کور» هم می‌توان اشاره کرد.

تنوع اصطلاحات و حتی ضرب‌المثل‌های مرتبط با نان آنقدر زیاد است که در این مقاله نمی‌گنجد.  

نانوایی بربری و سنگگی در عهد قاجار

آشنایی با نان‌های سنتی و محلی ایران

غذاهای سنتی ایرانی به دو دلیل عمده با انواع نان‌ها در هم تنیده شده است. اولا نان غذای اصلی مردم ایران محسوب می شود و مصرف آن در برنامه غذایی روزانه بسیار رایج است. دوم این‌که ایران کشوری یکپارچه است که اقوام مختلف را در خود جای داده است.

در ایران امروزی نان غذای اصلی جمعیت ایران است و به طور متوسط ​​۷۰ درصد کالری دریافتی روزانه را به خود اختصاص می‌دهد؛ اما انواع نان سنتی ایرانی محدود نیست و می‌توان آن را از نظر تنوع به شکل‌های مختلف دسته‌بندی کرد. در کتاب «تولید انواع نان و محصولات آردی سنتی» نوشته مسعود نجف نجفی انواع نان سنتی ایرانی به سه روش دسته‌بندی شده است:

دسته بندی انواع نان سنتی ایرانی

  • براساس نوع غله (گندم، جو، ذرت، برنج، عدس، چاودار و غیره)
  • براساس حجم نان: نان حجیم مثل کماج و نان نازک مثل لواش
  • براساس اجزای ترکیبی نان که به دو دسته ساده و مرکب: نان ساده فقط با نان تهیه می‌شود. نان مرکب نانی است که علاوه بر آرد مواد مغذی دیگر مثل سیب زمینی و سبزی یا گوشت دارد.
  • براساس نحوه پخت که نان‌ها به انواع تنوری، کماجی، ساجی و دیگی تقسیم می‌شود.

در بیشتر نقاط ایران نان از خمیرهای مسطح و نازک شده از آرد گندم تهیه می‌شود. تنها در قسمت‌های از شهرهای نزدیک به دریای خزر سنت متفاوتی وجود دارد و نان‌های شمال ایران معمولا با آرد برنج درست می‌شوند و این قسم نان‌ها آنقدر قدیمی هستند که در گذشته هم نویسندگان قرون وسطی مثل ابن حوقل به وجود این نان‌ها در ایران اشاره کرده‌اند.

با این حال میزان پخت نان به صورت سنتی با آرد برنج بسیار کمتر از نان گندم است. نان برنجی را عموما در سینی فلزی که به آن ساج می‌گویند یا کف کاسه سفالی معکوس که روی سه پایه قرار می‌پزند. در میان گروه‌های خاصی از عشایر (مانند بختیاری و بویر احمد) گاهی نسبت‌های متفاوتی از آرد بلوط با آرد گندم به ویژه در زمان‌های قحطی گندم مخلوط می‌شده و به نانی که از این طریق درست می‌شود «کلگ» می‌گویند.

در شهرها کیفیت آرد یک عنصر تعیین‌کننده در تشخیص انواع نان سنتی ایرانی است. اما چنین تمایزاتی در مناطق روستایی همان‌جایی که آرد اغلب بدون الک آسیاب می‌شود و درصد خالی بالایی دارد مبهم‌تر است.

از طرف دیگر در سراسر ایران از روش‌های مشابه پخت برای نان سنتی استفاده می‌شود و ظروف و تنورهای پخت نان کاملا با نوع نان تولید شده سازگاری دارند. رایج‌ترین نوع تنور که هم در نانوایی‌ها و هم در خانه‌های روستایی استفاده می‌شود، نوعی تنور بوده است که شکلی مخروطی و کوتاه دارد و آتش در ته آن قرار می‌گیرد و بعد از خاکستر شدن و گرم شدن تنور، نان را به دیواره‌های داخلی آن برای پخت می‌چسباندند.

اما در بین عشایر و شبان‌ها نوع دیگری از وسیله برای خمیر کردن استفاده می‌شود که به آن «مازاما» یا «مجامه» می‌گویند، و خمیر آماده شده در این ظرف را به سینی پخت آهنی به نام ساج که روی آتش قرار دارد منتقل می‌کنند. بسیاری از عشایر چوپانی از جمله عشایر منطقه طالش، گالش و شاهسون از روش‌های ابتدایی‌تری هم مثل گذاشتن خمیر خام روی خاکستر یا سنگ داغ برای پخت نان استفاده می‌کنند.

نان تخت ایرانی از پختن خمیر تخمیر شده که اساسا از آرد گندم، مخمر و آب تهیه می‌شود، تولید می‌شود. ممکن است و چندین افزودنی به خمیر آرد از جمله مخمر اضافه شود تا ماندگاری نان افزایش یابد و شیرینی، کیفیت یا حتی ارزش غذایی آن بهبود یابد.

رایج‌ترین افزودنی‌های مورد استفاده در نان شامل سبزیجات (مانند سیب زمینی، پیاز و اسفناج)، میوه‌ها و مغزها (مانند کشمش، گردو و بادام زمینی)، دانه‌ها (مانند خشخاش، زیره و کنجد)، نمک، قندها، چربی‌ها، شیر، تخم مرغ، ادویه‌ها و نشاسته‌های غذایی است.

علاوه بر انواع بی‌شمار نان تخت که به صورت روزانه در سراسر کشور پخته می‌شود، انواع نان‌های دیگری هم توسط اقوام ایرانی تولید می‌شود. سنگک، بربری، تافتون و لواش از محبوب‌ترین نان‌ها هستند که در ترکیبات، شکل، اندازه، بافت، رنگ و طعم‌های مختلف تهیه می‌شوند.

دسته‌بندی نان‌های مسطح ایرانی

دسته‌بندی نان‌های مسطح ایرانی

انواع نان‌های مسطح سنتی ایرانی را می‌توان به روش‌های زیر دسته‌بندی کرد:

نوع آرد: آرد گندم، آرد جو، آرد برنجی و غیره.

اندازه و حجم: صاف، برآمده و نیمه‌پر.

روش پخت: سنگی داغ، تنوری، تنوری، بخارپز و …

نوع مواد اضافه شده به آرد: آب یا خمیر مایه: نان کنجدی، نان سیب زمینی و …

بافت نان: خمیری، نرم، ترد، شکننده و خشک.

شیرینی یا نمکی: آیا قند دارد یا نه: شیرین است یا غیر شیرین.

داستان نان در استان خراسان جنوبی

در محیط‌های شهری که بیشتر نان در نانوایی‌های مجهز به تنور تهیه می‌شود، چهار نوع نان اصلی یافت می‌شود: تفتون (تفتان)، لواش (نان تیری)، نان سنگک و نان بربری. در ادامه بخشی از نان‌های محبوب ایرانی را معرفی خواهیم کرد.

نان تافتون و نان لواش

این دو نان بسیار شبیه به هم هستند و تنها بر اساس نوع آرد مورد استفاده و ضخامت نسبی متمایز می‌شوند. تافتون، احتمالا محبوب‌ترین نان در ایران باشد که از مخلوط آرد سفید و گندم کامل تهیه و لواش از آرد سفید پخته می‌شود.

این نوع نان‌ها بعد از مخلوط شدن آرد و آب و نمک و مایه خمیر ورز داده می‌شود. ورز دادن خمیر این نان‌ها توسط خمیرساز و وردستش انجام می‌شود. بعد از آماده شدن خمیر شخصی به نام چانگیر نان را روی تخته چوبی به اسم خونا چانه می‌گیرد.

و در ادامه شخصی به نام شعتر قعطات رول شده را روی بالشتک که معمولا با نی و پنبه تهیه شده قرار می‌دهد و به دیواره تنور می‌چسباند. در نهایت پس از حدود یک دقیقه نان توسط دستیار یا نانواسون توسط سیخ یا چنگال دو شاخه به نام ناچین، سیخ، دوشاخا از دیواره تنور نان برداشته می‌شود.

راستی خوب است همین‌جا بدانید نان لواش علاوه بر این که نان محبوب کشور ایران است اما ارمنستان هم نوع خاصی از لواش دارد.

نان سنگک

نان سنگک نوعی نان صاف و نازکی به ضخامت ۳ تا ۵ میلی‌متر و طول حدود ۷۰ سانتی‌متر است. خمیر مایه خمیر شده از آردی تهیه می‌شود که به صورت خاص آسیاب شده است. این نان را در تنور یا کوره که متشکل از یک قفسه آجری شیبدارِ پوشیده از سنگریزه‌های داغ می‌پزند. در سال‌های اخیر نفت به اصلی‌ترین سوخت مورد استفاده نانوایان شهری تبدیل شده است.

برای پخت سنگک حداقل دو مرد به نام‌های خمیرگیر و شاطر لازم است. شاطر جلوی تنور می‌ایستد و خمیر را با دست روی یک تخته چوبی کمی محدب به نام ساراک که به یک دسته چوبی بسیار بلند متصل است، صاف می‌کند. سپس به سرعت ساراک را داخل تنور فرو می‌کند و خمیر را روی سنگریزه‌ها می‌کشد. بعد از چند دقیقه شاطر یا نونوا (که آتش انداز هم نامیده می‌شود) آن را با سیخ یا چنگال دو شاخه برمی‌دارد.

نان بربری

نان بربری به نام جامعه «بربر» که در زمان قاجار در جنوب تهران سکنی گزیدند انتخاب شده است. این نان بیضی شکلی ضخامت ۳ تا ۴ سانتی‌متر دارد و مثل سنگکک حدود ۷۰ سانتی‌متر است.

این نان از تکه‌های خمیر مایه خمیری به وزن هر کدام حدود ۹۰۰ گرم درست می‌شود و نان بربری شبیه نان‌های اروپایی است، اگرچه به روش نان سنگک پخته می‌شود. این نان معمولا برای صبحانه (اغلب با پنیر) مصرف می‌شود.

نان بولکی یا بلکی

در گذشته‌های نه چندان دور، یکی از نان‌هایی که برای ما ایرانی‌ها در دسته نان‌های فانتزی قرار می‌گرفت نان بولکی یا نان بلکی (Bolki/Bulki bread) بوده است. این نان که شبیه نان باگت است نوعی نان خوشمزه است که معمولا برای ساندویچ از آن استفاده می‌شود.

این نان را برخلاف نان باگت با آرد گندم سبوس‌دار درست می‌کنند و تردی کمتر و حجم کمتری نسبت به نان باگت دارد.

نان‌های سنتی ایران متنوع و خوشمزه

به غیر از نان‌هایی که برای مصرف معمولی و در کل شهرها پخته می‌شوند، انواع خاصی نان سنتی هم برای مناطق خاص هستند؛ این نان‌های سنتی گاهی ظاهری متفاوت از هم دارند و گاهی هم به هم بسیار شباهت دارند و حتی نام‌های شبیه به هم دارند. و حتی نان‌های سنتی هم وجود دارد که مواد آنها شامل شیر، شکر، عسل، تخم مرغ یا ماست یا سبزیجات و گیاهان دارویی هم می‌شود.

نان‌های سنتی رایج ایران را می‌توان به شکل زیر که در کتاب تولید انواع نان و محصولات آردی سنتی آمده است طبقه‌بندی کرد:

  1. نان های کماجی یا فطیر: این نان‌ها که بدون مایه خمیر و با آرد ساده پخته می‌شوند و بیشتر به اقوام کوچ‌نشین تعلق دارد شامل انواع کماج در گلستان، آذربایجان، سیستان و پَپِگ ایلام و خراسان با عنوان فطیر مسکه و در دیگر نواحی ایران به این نوع خاص فطیر که با کره ترکیب می‌شود نان چنگالی یا چنگ مالی می‌گویند، می‌شود. به کماج سیستان وَری می‌گویند.
  2. نان های ساجی: نان‌های ساجی نیمه حجیم (لَتیر یزد ، چِزِنَگ و گِردِه)، ساج‌های نیمه حجیم گیلان شامل نان خلفه یا خرفه و گندمه نان است. نان‌های ساجی نازک هم شامل نان تیری و نان لاکو می‌شود.
  3. نان های تنوری: این نان‌ها شامل نان لواش، انواع تافتون (تافتان) ساده و مرکب می‌شود.
  4. نان های دیگی: نان روغن جوشی، نان چلبک سیستان، نان سوروک، نان کماج خراسان جنوبی، اکمک ترکمنی، نان تاتاری، نان چاپاتی، نان غلفتی یا غلیفی و نان کماج سهن کرمان می‌شود.